27 лістапада — Дзень герояў
У пятніцу ‑‑ 89 гадоў Слуцкага збройнага чыну.
У выніку падпісання ў кастрычніку 1920 года прэлімінарнай Рыжскай дамовы аб межах паміж Расіяй, Польшчай і Украінай, Слуцк трапіў у так званую нейтральную зону, дзе адсутнічала якая‑кольвек улада. Польскія войскі адтуль адышлі, а савецкія яшчэ не паспелі заняць горад. Гэтай акалічнасцю і скарысталіся нацыянальныя сілы.
Ад лістапада 1920 года ў Слуцку працавала Рада Случчыны на чале з Уладзімірам Пракулевічам. У яе склад таксама ўвайшлі Васіль Русак, Пётр Жаўрыд і яшчэ больш за 10 чалавек. У новых умовах Рада Случчыны вырашыла абвесціць тэрыторыю краю зонай улады Беларускай Народнай Рэспублікі і пачала падрыхтоўку да абароны горада ад бальшавіцкіх войскаў.
«Першы Беларускі З’езд Случчыны, скліканы ў лічбе 107 дэлегатаў, вітае Раду Беларускай Народнай Рэспублікі і сведчыць, што ўсе свае сілы аддасць на адбудову Сваёй Бацькаўшчыны, — пісалася ў заяве рады Случчыны. — З’езд катэгарычна пратэстуе проці акупацыі родных зямель чужацкімі наездамі і проці самазванай Савецкай улады, як урад Кнорына і іншыя, якія паўтвараліся на Беларусі. Бацькаўшчына наша зруйнавана чужынцамі, якія нішчаць яе і дагэтуль, і мы, аддаючы справе адбудованьня нашай Бацькаўшчыны ўсе нашы сілы і жыцця, звяртаемся да ўсяго свету і Саюзу Народаў аб дапамозе ў стварэнні нашай вайсковай сілы… Няхай жыве вольная, незалежная, дэмакратычная Беларуская Народная Рэспубліка ў яе этнографічных граніцах!»
Рада абвясціла ўсеагульную мабілізацыю і за даволі кароткі час адгукнулася каля чатырох тысяч чалавек. З іх былі створаныя Першы Слуцкі полк на чале з падпалкоўнікам Паўлам Чайкам і Другі Грозаўскі полк на чале з капітанам Лукой Семенюком.
Першыя сутычкі з бальшавікамі адбыліся 26 лістапада. Супрацьстаянне было адчайным.
З пераменным поспехам баі цягнуліся ўвесь снежань і толькі пры канцы месяца паўтары тысячы беларускіх жаўнераў і афіцэраў перайшлі мяжу з Польшчай, дзе былі раззброеныя. Хтосьці застаўся ў Польшчы, хтосьці паспрабаваў вярнуцца на радзіму. Большая частка тых, хто адважыўся на такі крок, потым была рэпрэсаваная бальшавіцкімі ўладамі.