Вось зараз

Масква працягвае здымаць вяршкі з украінскай «перазагрузкі». На гэтым тле расійскія кіраўнікі дазваляюць сабе іранізаваць над беларускім начальствам.

Пуцін на кані. На жалезным. Асядлаўшы «Харлей-Дэвідсан», расійскі прэм’ер трыумфальна прыехаў на байк-шоў пад Севастопалем. У Крым на ўрачыстасці пусцілі і Лужкова — персону нон грата за Юшчанкам.

Візіты на Украіну апошнім часам дадаюць маскоўскім персонам куражу. У красавіку ў Харкаве, падпісаўшы з Януковічам угоду «газ у абмен на флот», Мядзведзеў, не называючы імён, пакпіў з кіраўніка Беларусі. Маўляў, каб атрымліваць зніжкі на энерганосьбіты, трэба быць дамоваздольным партнёрам, а не прымаць на ПМЖ асобаў кшталту Бакіева.

Цяпер жа Пуцін здзекліва адкаментаваў журналістам стасункі з Мінскам. Вымыў рукі: маўляў, ніякага дачынення да зліваў кампрамату на беларускага лідэра не маю. Медыі ў нас вольныя. Не падабаецца — выкладай контраргументы (уяўляю сабе дасланае на НТВ афіцыйнае абвяржэнне на «Хроснага бацьку»!).

Расійскі прэм’ер адной рэплікай падсек пад корань увесь імпэт, з якім беларускае начальства змагаецца супраць энергетычнай імперыі: «…Усім хочацца атрымаць штосьці на дурняк ад Расеі, а калі не ўдаецца, узнікае раздражненне».

І яшчэ: што ж гэта, маўляў, за інфармацыйная вайна, калі ахвяраў няма? Для беларускага начальства фраза прагучала намёкам: гэта толькі кветачкі!

Акурат зараз, калі такая сеча з Расіяй, міжнародная канфігурацыя складаецца для Мінска няўдала.

У Еўропы і Вашынгтона акурат трэнд на пацяпленне з Масквой. Адпаведны сігнал асэнсоўваюць і ў сталіцах Балтыі. Варшаву і Маскву нечакана зблізіла авіякатастрофа пад Смаленскам. Рассмакталася пакуль што праблема амерыканскіх супрацьракет.

Карацей, для Мінска

не тая кан’юнктура, каб палохаць усходнюю суседку танкавымі ордамі НАТО. Сплываюць звыклыя козыры!

Ну, а ў Януковіча з Масквой увогуле мядовы месяц, таму ўкраінскае кіраўніцтва асцярожнае ў дачыненнях з Мінскам. Не спяшаецца ладзіць аверс Адэса — Броды і ўсё такое. Транзітным альянсам Мінска з Кіевам зараз Крэмль надта не пашантажуеш.

Парадокс, але зараз Лукашэнку як падарунак была б аранжавая рэвалюцыя, каторую з такой нянавісцю каментавалі ў свой час тутэйшыя прапагандысты. Эх, рана стрэліў ты, браце Юшчанка!