Мама осужденного на 7 лет Никиты Емельянова: Я жалею о поступке сына, но уважаю его выбор
Неадекватным назвала приговор своему сыну в интервью изданию «Наша Ніва» Анастасия Емельянова — мама осужденного на 7 лет анархиста Никиты Емельянова. Тем не менее, говорит женщина, она уважает его выбор и за поступок Никиты ей не стыдно.
— Я, вядома, не чакала такога выніку. Не страчвала да апошняга моманту надзею, што будзе больш адэкватнае пакаранне. Думала, можа, будзе ўмоўны тэрмін ці адтэрміноўка — нешта такое, што б утрымлівала чалавека, вісела над ім як дамоклаў меч. Пакаранне, якое б матывавала яго да законапаслухмянай дзейнасці, каб чалавек ведаў, што калі яшчэ штосьці зробіць, то атрымае пакаранне.
Ну і я думала, што самым горкім выракам будзе пазбаўленне волі, але ж у нейкіх адэкватных межах. Баялася, што дадуць год ці два, ну максімальна, ужо зусім жахлівае пакаранне — тры гады. Сем гадоў - гэта было вельмі нечакана. Я разгубілася…
Женщина говорит, что все происходящее вокруг их семьи, дает ей основания говорить о том, что суд не был объективным.
— Мы атрымлівалі пагрозы ў адрас нашай сям'і, што калі наш сын не будзе сябе паводзіць так, як патрэбна, то будуць наступствы. Я бачу, што пагрозы здзейсніліся, і прыходжу да высновы, што суд не быў незалежным, што на суд быў уплыў. Бо пакаранне неадэкватнае, яно несувымернае.
Анастасия не хочет говорить, от кого поступали угрозы, так как не чувствует себя в безопасности, а кроме Никиты в семье растет еще трое детей — младшему сыну всего 5 лет.
Анастасия Емельянова ранее работала следователем — пошла по стопам отца, который погиб. Ушла со службы, чтобы больше времени уделять сыновьям. Ее муж также закончил Академию МВД. Конфликтов со старшим сыном по поводу его взглядов, говорит Анастасия, у них никогда не было. Семья очень дружна, по воскресеньям все вместе ходят в костел.
Она уверена, что свои акции Никита устраивал не для того, чтобы навредить людям.
— Я хрысціянка, таму, напэўна, нельга казаць «кумір», але ідэалам у майго сына заўсёды быў Кастусь Каліноўскі. І можа, у яго была нейкая мара, нейкая рамантыка, штосьці такое. Але ж тое, што Мікіта патрыёт і што ён быў нязгодны з тым, што парушаюцца правы ў Беларусі - гэта факт. І гэта таму, што мы яго так выхоўвалі. Таму і атрымалася, што як сапраўдны патрыёт ён хацеў штосьці зрабіць. Вядома, не хацеў паліць тое СІЗА, каб яно згарэла і пацярпелі людзі. Ён хацеў зрабіць штосьці эфектнае. Падчас суда ён казаў, што хацеў проста такім чынам прыцягнуць увагу на праблемы.
Анастасия говорит, что, безусловно, она жалеет, что ее сын совершил эти поступки, но за Никиту ей не стыдно и она уважает его выбор.
— Я не магу назваць сябе прыхільніцай анархізму. Але я ганаруся тым, што Мікіта хоць штосьці паспрабаваў зрабіць. Паспрабаваў прыцягнуць увагу да таго, што ў Беларусі ёсць палітвязні, што ў Беларусі парушаюцца правы чалавека. Як мог, ён паспрабаваў прыцягнуць увагу. І я шаную ягоны выбар.
12 февраля, в суде Советского района столицы огласили приговор Никите Емельянову и Ивану Комару за осенние акции: сначала красной краской было испачкано здание городского суда, а потом со второй попытки коктейлем Молотова была повреждена дверь одного из зданий СИЗО: ущерб составил 1 рубль 48 копеек.
Каждого суд приговорил к 7 годам лишения свободы в колонии усиленного режима.
Белорусские правозащитники признали Емельянова и Комара политическими заключенными: по их мнению, анархисты были наказаны чрезмерно жестко и непропорционально содеянному.
