Тады была "Иная реальность": гісторыя гарадзенскага чата

У пачатку 2000-х, калі ў Гродне пачаў шырока распаўсюджвацца інтэрнэт, не існавала яшчэ ніякіх сацыяльных сетак. Тады нешматлікія карыстальнікі сеткі збіраліся на форумах і чатах. Менавіта там бурліла віртуальнае жыццё. Першым такім рэсурсам у Гродне быў чат «Иная реальность», пiша «Твой стыль».

Чат працуе і цяпер, але людзям ужо не цікава мець зносіны «ўсляпую», усе аддаюць перавагу сацыяльным сеткам, дзе і магчымасцяў для камунікацыі больш.

Мы пагаварылі з галоўным адміністратарам, на якім апошнія 10 гадоў і трымаўся чат. У віртуальным свеце ён вядомы як Mark Renton, у рэальным жыццi ён проста Вадзім.

Калі хатні камп’ютар быў рэдкасцю

Стварыў чат Андрэй Карніенка, які ў 2005 годзе перадаў «Иную реальность» Вадзіму.

— Праз наш чат прайшлі многія. Сярэдні ўзрост наведвальніка быў прыблізна 19−20 гадоў. Былі і падлеткі, і досыць шмат людзей 25−30 гадоў, якія тады ўспрымаліся, як старыя. Многіх аб’ядноўвала цікавасць да камп’ютараў. Асабліва ў пачатку 2000-х, калі хатні камп’ютар быў яшчэ рэдкасцю, — кажа Вадзім.

Вадзім кажа, што чат быў тады ці не самым вядомым сярод нешматлікіх гарадзенскіх сайтаў. Ён лічыць, што раней было значна прасцей мець зносіны ў віртуальнай кампаніі незнаёмцаў: спачатку знаёміліся ў інтэрнэце, потым у рэальнасці. Афлайн-сустрэчы чатаўцаў і форумцаў праходзілі рэгулярна.

— Я першы раз патрапіў на такую ​​сустрэчу, правёўшы ўсяго два-тры дні ў чаце і на форуме. Цяпер такіх сустрэч няма, бо чат страціў папулярнасць.

Пакаленне чатаўцаў вырасла

Спад наведвальнасці чата пачаўся ў 2010−2012 гадах. У той час павялічылася колькасць людзей, які дзеля забавы псаваў жыццё навакольным, спрабуючы ўзламаць чат і засмечваючы яго бязглуздымі паведамленнямі і лаянкай.

— Менавіта таму ў рамках мадэрнізацыі была ўведзена абавязковая рэгістрацыя праз email, як на большасці падобных рэсурсаў. Шмат каму падалося складаным, што для рэгістрацыі прыходзілася марнаваць дзве хвіліны.

Але асноўная прычына спаду наведвальнасці была іншай, лічыць Вадзім. Пакаленне чатаўцаў вырасла, перазнаёмілася між сабой, ажанілася ці павыходзіла замуж, у іх з’явіліся новыя зацікаўленасці. Моладзі стала цікавей мець зносіны ў сацсетках, Skype і яго аналагах.

— Я раней так лічыў і цяпер упэўнены, што чат — гэта іншы тып зносін, калі бачыш некалькіх патэнцыйных незнаёмых суразмоўцаў і сам выбіраеш, з кім пачаць гутарку. Потым да іх дадаюцца ўжо пастаянныя суразмоўцы. Гэта можна параўнаць з пакоем, у якi заходзяць розныя людзі, хтосьці часта, хтосьці адзін раз. Усе яны розныя і заўсёды можна знайсці цікавага суразмоўцу. У гэтым галоўнае адрозненне ад іншых відаў інтэрнэт-зносін, калі сярод суразмоўцаў у асноўным толькі знаёмыя людзі і немагчыма прачытаць чужую гутарку і прыняць у ёй удзел.

Можна прывесці шмат прыкладаў знаёмстваў, доўгага сяброўства і стварэння сем’яў сярод наведвальнікаў чата. Сам Вадзім пазнаёміўся ў чаце са сваёй будучай жонкай. Цяпер большасць тых, хто заходзіць у «Иную реальность», знаходзяцца ў шлюбе. Яны знайшлі сваю палоўку менавіта ў чаце.

Спробы адраджэння

У Вадзіма ёсць думкі па адраджэнні чата. Ён лічыць, што ў гэтым магла б дапамагчы вялікая рэкламная кампанія ў межах горада. Але і ў гэтым Вадзім не ўпэўнены, бо за апошнія гады ўжо былі дзве спробы вярнуць чату былую славу. Першая спроба — дзеля сустрэчы старых наведвальнікаў, а другая была звязана з пераходам на новы сервер і публікацыяй на адным з папулярных гарадскіх рэсурсаў. У абодвух выпадках на працягу пары дзён наведвальнасць моцна павялічвалася, але наведвальнікі не знаходзілі таго, чаго шукалі. Цяпер у чат заходзіць, у лепшым выпадку, некалькі чалавек у дзень.