Ява і сон рэвізора

Ява

З вярхоў у трэст наскочыў рэвізор,

Начальнік прывітаў яго лісліва,

Сказаў, як выстраліў ва ўпор:

— Халодненькага піва!

Не ўстояў госць перад спакусай,

Апаражніць фужэр не струсіў.

Прыгубілі затым па чарцы каньяку —

Начальніку паціснуў госць руку

І прыступіў да справы.

Ён млява:

— Сігнал прыехаў правяраць —

Усе задумалі вы дачы будаваць:

Галоўны інжынер, ты сам,

Па будаўніцтву нам,

І нам па кадрах, быту,

Загадчыкі бюро, аддзелаў быта,

Галоўная бухгалтар і дыспетчар,

Механік той, эканаміст —

Тут прозвішчаў аж цэлы ліст.

Начальніку крыць нечым:

За трэстаўскія сродкі дачы

Займелі ўсе яны няйначай.

— Паслухай, галубок, —

Звярнуўся ён да рэвізора, —

Адгрохаем табе дамок

На беразе ракі ці мора,

Дзе пажадаеш,

Ты дачы, ведаю, не маеш.

У рэвізора позірк пацяплеў, —

Вядома, дачы ён не меў...

Сон

Каньяк змарыў дашчэнту рэвізора,

Заснуў адразу ён

І бачыць сон,

Што не паддаўся на ўгаворы,

Як не прасілі ў трэсце,

Адмовіўся ад піва, каньяку,

На развітанне нават не падаў руку,

Як махляроў закончыў трэсці.

Адмовіўся ад абяцанай дачы,

Затое выявіў мільярдныя нястачы.

У акце на апошняй запісаў старонцы:

«Вярнуць дзяржаве да чырвонца».

Няхай бы рэвізораў сон

Стаў яснай явай пад закон.