У пастаўскім Парыжы няма ракі з назвай Сена, але безыменную рачулку (па-мясцоваму
Дубраўка), калі б захацелі таго парыжане, можна было б і пераназваць. Затое сапраўднага
сена тут яшчэ даволі багата. Бо на 27 рагуль — грамадскі малочны статак, трэба
ўлетку на сенакосах добра папрацаваць. Ад парыжскай бібліятэкаркі Яніны Шарынскай
даведаўся, што тутэйшыя вараныя сыры — парыжскі брэнд, яны карыстаюцца нязменным
попытам на кірмашах у Глыбокім і Паставах
Як і належыць, у Парыжы ёсць свая Эйфелевая вежа. Сабора Нотр Дам дэ Пары няма,
але невялікая каталіцкая святыня не так даўно ўзведзена. І вежа, і невялікі касцёл,
і музей папярэдняга Папы Рымскага Яна Паўла Другога — гэта добрая памяць пра славутага
ксяндза з Мосара Ёзаса Бульку.
А вось факт, таксама варты ўвагі: у Парыжы даўным даўно засвяцілася наша "Звязда",
калі вёска называлася яшчэ Навадруцкам. А ўсё дзякуючы сям'і Васілеўскіх, якія
з'яўляюцца сталымі падпісчыкамі — болей за 30 гадоў(!). Марыі і Віктару (на фотаздымку)
асабліва падабаюцца парады агароднікам, бо любяць яны працу на зямлі і кветкі,
без якіх цяжка ўявіць маленькі сучасны Парыж.
Анатоль Кляшчук. Фота аўтара
