Алесь Каліта-дэмбель: У войску пабачыў, хто мне сябар, а хто — не

23 студзеня дэмбелю дачакаўся былы лідэр «Моладзі БНФ» Алесь Каліта. Ён служыў у 29‑ай зенітна‑ракетнай брыгадзе ў вёсцы Межыца Лепельскага раёна.

«Наша Ніва»: Верыцца ўжо, што прайшло паўтара года?

Алесь Каліта: Неяк цмяна. Але калі развітваўся з сябрамі, калі выйшаў за КПП, то стала ўжо ясна, што хутка буду дома.

«НН»: І з якімі пачуццямі вяртаешся?

АК: Галоўная выснова — гэты час не прайшоў дарма. Не шкадую, што прайшоў праз войска. Тут добра пабачыў, хто быў мне сапраўдным сябрам, а хто — не. Удзячны сваім камандзірам, якія прыслухоўваліся да маіх меркаванняў.

«НН»: У войску ты адчуваў сябе досыць камфортна?

АК: У цывільным жыцці я не надта распешчаны. Ад 16 гадоў фактычна пачаў жыць самастойна, таму было рознае. Можа таму вайсковыя моманты не адчуваў так рэзка. У частцы мне было нармальна.

«НН»: А што войска дало?

АК: Стаў больш дысцыплінаваным. Пачаў лепш адрозніваць мяжу паміж галоўным і другасным.

«НН»: Якія цяпер планы?

АК: У любым выпадку застануся ў палітыцы. Для мяне гэта важна пакуль сядзіць мой сябар Арцём Дубскі. Буду працаваць на партыю. Не ведаю толькі, ці буду публічнай асобай. Мне больш падабаюцца арганізатарскія моманты. Добрых арганізатараў у нас мала.