«Па дзіцячых вершах Ларысы Геніюш праехаліся катком…»

Источник материала:  
18.02.2019 — Разное
«Па дзіцячых вершах Ларысы Геніюш праехаліся катком…»

Не маючы магчымасці бачыцца з унукамі, якія жылі ў Беластоку, Ларыса Геніюш пісала ім цёплыя лісты з вершамі ды малюнкамі. Толькі цяпер, дзякуючы Глебу Лабадзенку, унікальная спадчына пабачыла свет – без цэнзарскіх нажніцаў.

Зборнік паэзіі «Унукам», які ўключае ў сябе 91 верш (52 з якіх друкуюцца ўпершыню), быў прэзентаваны ў Горадні. Папярэдняя прэзентацыя прайшла ў Беластоку, таму ў Беларусі гэтую можна лічыць першай. У горад над Нёмнам завітаў унук Ларысы Антонаўны Міхась Геніюш (гаспадар прыватнай ветэрынарнай клінікі ў Беластоку) ды ўкладальнік кнігі Глеб Лабадзенка.

 

 

«Па дзіцячых вершах Ларысы Геніюш праехаліся катком…»

Міхась Геніюш, унук паэткі

За 25 гадоў Ларысу Геніюш толькі аднойчы выпусцілі да ўнукаў

Сёння цяжка сабе ўявіць, як выглядала камунікацыя паміж Ларысай Геніюш і яе ўнукамі, адарванымі адно ад аднаго мяжой паміж БССР і ПНР.

«Па дзіцячых вершах Ларысы Геніюш праехаліся катком…»

Малюнкі Ларысы Геніюш, якія яна дасылала ўнукам у Беласток разам з вершамі

У хаце Ларысы Антонаўны ў Зэльве тэлефону не было. Яна ішла на пошту, пісала цыдулку, у якой замаўляла размову. Адпаведная цыдулка прыходзіла сваякам у Беластоку – скажам, размова будзе праз 4 дні. І размова гэтая трывала… 15 хвілін! І тое, яе ўвесь час перарывала тэлефаністка, маўляў, трэба сканчаць, час выходзіць. Што заставалася? Лісты.

«Па дзіцячых вершах Ларысы Геніюш праехаліся катком…»

Лісты і малюнкі ўнукаў да «Бабы Ларысы»

«Па дзіцячых вершах Ларысы Геніюш праехаліся катком…»

Лісты і малюнкі ўнукаў да «Бабы Ларысы»

«Да бабулі мы маглі прыязджаць раз на два гады, яна да нас за ўвесь час, за 25 гадоў, прыехала толькі аднойчы – такія былі часы, – распавядае Міхась Геніюш. – Але мы ўвесь час перапісваліся. Яна дасылала нам вельмі цёплыя лісты з вершамі і каляровымі малюнкамі. Мы маглі замаўляць малюнкі! Я, прыкладам, любіў жывёлаў, то і замаўляў – яна малявала: зайцоў, свінак, качак, ваўкоў…»

«Па дзіцячых вершах Ларысы Геніюш праехаліся катком…»

Кніга дзіцячых вершаў і малюнкаў «Унукам»

Вершы калечыў зайздроснік з выдавецтва

Маці спадара Міхася старанна захоўвала гэтую перапіску. Так архіў і дачакаўся Глеба Лабадзенку, які ўжо не ўпершыню выдае цалкам невядомыя альбо пакалечаныя савецкай цэнзурай творы класікаў: «Мёртвым не баліць» і «Ліквідацыя» Быкава, «Ладдзя роспачы» Караткевіча, а зараз яшчэ і Геніюш. Але што можна правіць і выразаць у дзіцячых вершах? Дзе там палітыка ці «антысаветчына»?

«Па дзіцячых вершах Ларысы Геніюш праехаліся катком…»

Аўтограф-сесія Міхася Геніюша

«Па дзіцячых вершах Ларысы Геніюш праехаліся катком…»

Аўтограф-сесія Міхася Геніюша

«Наагул, калі я чую пра твор, напісаны за савецкім часам, то першая рэакцыя – праверыць, як ён быў напісаны сапраўды, – тлумачыць Глеб. – Падумаў, што варта пайсці ў Фонд Ларысы Геніюш у Акадэмію Навук і праверыць, што рабілі з яе вершамі цэнзары і рэдактары. Апынулася, што па дзіцячых вершах Ларысы Геніюш праехаліся катком, вельмі часта гэта абсалютна бяздарная рэдактура, якая наўпрост знішчала рытм, рыфмы, скарачала сам верш у пяць разоў…»

За часамі СССР выйшла ўсяго дзве дзіцячыя кнігі Ларысы Антонаўны: «Казкі для Міхаські» і «Добрай раніцы, Алесь» (абедзве прысвечаныя ўнукам – Міхасю і Алесю). І першую, і другую рэдагаваў дзіцячы паэт Авяр’ян Дзеружынскі, прозвішча якога наўрад ці зараз нехта ўзгадае. Як апынулася, менавіта ён бязлітасна рэзаў і перакройваў творы паэткі. Са словаў Лабадзенкі, жонка Барадуліна, якая працавала разам з Дзеружынскім у выдавецтве, была ўпэўненая, што рабіў ён тое праз зайздрасць.

«Па дзіцячых вершах Ларысы Геніюш праехаліся катком…»

Падчас прэзентацыі ў Горадні

Гастэла, Даватар, Мінай і …Каліноўскі

«Ёсць такі дзіўны верш у зборніку, дзе хлопцы кажуць пра сваіх куміраў – ГастэлаМінаяДаватара, – працягвае Лабадзенка. – Дзіўна ж, Ларыса Геніюш піша пра савецкіх дзеячаў. Але апошні хлопчык у вершы кажа, што яго герой – Кастусь Каліноўскі! Усё стае на свае месцы. Цэнзары зразумелі, што да чаго, і зарэзалі. Чым яны займаліся ў сваіх выдавецтвах? Сядзелі і думалі, як скалечыць паэзію Ларысы Геніюш».

Часам, глыбокія гістарычныя і палітычныя сэнсы ў Геніюш хаваюцца і ў вобразах жывёлаў. Напрыклад, у вершы пра казулю і мядзведзя. Апошні прапануе сваёй абранніцы мёд, але тая збягае ад «духаты чужой бярлогі» – метафара максімальна зразумелая і тады, і зараз. У іншым вершы воўк прапануе зубру «па-воўчы выць»… і г.д. Усё гэта раней бязлітасна знішчалася і пабачыла свет толькі зараз – у зборніку «Унукам».

Наступныя прэзентацыі зборніка ўжо неўзабаве пройдуць у Менску ды іншых гарадах Беларусі.

АК, фота Васіль Малчанаў/Belsat.eu

 

Подпишитесь на наш канал в 

 

 

 

 

←Белорусы разрабатывают читающего по губам бота и приложение по контролю за дорогами

Лента Новостей ТОП-Новости Беларуси
Яндекс.Метрика