На мінулым тыдні адбылося чарговае пасяджэнне Савета грамадскага пункта аховы правапарадку г.п. Хоцімска, на якое былі запрошаны правапарушальнікі.

Сярод іх значная большасць мужчын, што былі затрыманы ў грамадскіх месцах у стане алкагольнага ап’янення. Некаторыя ўжо маюць па два пратаколы. А гэта азначае, што яшчэ адзін і атрымаюць грамадзяне пуцеўку ў лячэбна-працоўны прафілакторый. Трапіць у ЛПП жадання няма, таму абяцаюць аматары гарэлкі з шкоднай звычкай завязаць.
Многія прызнаюцца, што жаданне выпіць у іх узнікае з-за гультайства. Вось, маўляў, цяпер яны ўсе ўсвядомілі, знайшлі хобі па душы або працаўладкаваліся, а таму паменшылася вольнага часу і разам з ім дурных думак у галаве.
Але есць і такія, як Мікалай Мікалаевіч. Вось бы яму, пенсіянеру, унукаў выхоўваць. Так не, наровіць мужчына пацягнуць чарачку іншую, а потым ды ну буяніць. Вось і калі затрымлівалі яго праваахоўнікі, уступіў з імі ў бойку.
— Я ім усе гузікі на кіцелі парваў, — з гонарам рапартуе «буяны дзед».
— Ну вось, знайшлі чым ганарыцца, — здзіўляюцца члены СГПАП. – А калі вашым унукам пра гэта стане вядома, што таксама ганарыцца будзеце? А яны вамі? Мабыць будуць прыклад з вас браць?
— Ды вы што! — абураецца Мікалай Мікалаевіч. — Мае ўнукі не п’юць. Яны спартсмены. Добра вучацца.
— Вось тады вы бярыце прыклад з іх, — раюць яму. І мужчына абацае, што так і зробіць.
На Савет былі запрошаны і дзве жанчыны. Ніна Федараўна пасля таго, як схадзіла ў госці, ачулася ў бальніцы: была настолькі п’яная, што ўпала, пашкодзіўшы галаву.
— Падумайце аб тым, што магло здарыцца непапраўнае. Вы маглі так стукнуцца галавой, што і “прачнуліся” б у іншым свеце. Маглі стаць інвалідам, — заклікаюць да яе члены СГПАП.
— Усе зразумела, — кажа жанчына. – Буду гарбату піць, бо ж у мяне высокі ціск…
Ой. Каб яе словы…
А вось Вольга Ўладзіміраўна здзейсніла крадзеж: выкрала з фермы «Зара» ААТ “Хоцімскі Тэхнакомплекс”, дзе працуе, камбікорм.
— А вы ведаеце, якая ў мяне зарплата? — абураецца парушальніца. — Яна ж маленькая зусім, вось і скрала.
— А вы ведаеце ад чаго залежыць ваш заробак? – пытаюцца ў яе.
— Канешне. Ад малака…
— Дык адкуль жа яно будзе, калі вы жывелу не дакармліваеце?
— У нас такая скаціна, што ад яе і толку няма, — апраўдваецца зладзейка. — Яе колькі не кармі, усе роўна малака не дасць.
— А вы спрабавалі выконваць тэхналогію?
Жанчына маўчыць некаторы час, а потым ціха кажа: “Ды не…”
Вось вам і адказ: адкуль жа эканоміка на тым прадпрыемстве, калі самі працаўнікі прытрымліваюцца такіх поглядаў? Пытанне філасофскае? Хочацца нагадаць чытачам, што не так даўно арганізацыі-шэфы дапамаглі дадзенай ферме: зрабілі пакой адпачынку, рамонт катла, малочнага абсталявання. Вось вам і падзяка… І стараннасць, працавітасць, аддача…
Вось вам і філасофія жыцця.
***
Акрамя таго на СГПАП было разгледжана пытанне аб арганізацыі вольнага часу непаўналетніх падчас школьных канікул.

Яніна МАВІЧ