«Распрадаць Радзіму» аказалася не так проста

Шырокі жэст Лукашэнкі Расія яўна не ацаніла. Дакладней, пісьменна зрабіла выгляд, што яе гэта мала цікавіць. Заява пра гатоўнасць прадаць кантрольныя пакеты акцый «Белтрансгаза» ды НПЗ спарадзіла не ажыятажны попыт, а кплівыя рэплікі.

Першы віцэ-прэм’ер Сечын зазначыў, што Расія і так пераплаціла, адваліўшы аж два з паловай мільярды долараў за 50% беларускай трубы. А прадстаўнік «Газпрома» Купрыянаў нагадаў, што беларускаму боку найперш варта было б цалкам расплаціцца за спажываны газ (бо іначай да канца года запазычанасць, якая са студзеня па красавік склала 192 мільёны долараў, можа вырасці да 500–600 мільёнаў). Атрымалася здзекліва, на ўзроўні папярэджання з ЖЭСа нейкаму даўжніку-алкаголіку.

Канечне,

Масква гуляе. Не такая ўжо яна раўнадушная да беларускай трубы ды нафтанкі. Проста час працуе на Расію.

У мінулую нядзелю «Газпром» накіраваў яхтай у Германію па маршруце «Паўночнай плыні» сімвалічны балон газу. Налета прадукт будуць пампаваць ужо па самой трубе цераз Балтыку.

І яшчэ адна прыкрая для афіцыйнага Мінска навіна. Мала таго што расійцы кладуць БТС-2, каб пампаваць у абыход Беларусі яшчэ і нафту, дык яны вырашылі пабудаваць свой НПЗ ва Усць-Лузе. Гэта падсячэ каціроўкі нашых заводаў у Наваполацку ды Мазыры.

Збываецца тое, пра што даўно казалі эксперты:

Расія бярэ ў абцугі, аслабляе транзітныя козыры Лукашэнкі.

Яму ж дазарэзу патрэбны грошы пад выбары. А са студзеня паводле кантракта свецяць ужо еўрапейскія цэны на газ: пераходны перыяд, пра які дамовіліся пад бой курантаў пры канцы 2006 года, неўпрыкмет сышоў.

Тым часам

труба пакрысе ржавее, ператвараецца ў металалом. «Фамільнае срэбра» абясцэньваецца. А галоўнае — змарнаваны той залаты час нафтавага афшору, калі можна было б адносна бязбольна рэфармаваць эканоміку. Цяпер будзе балюча.

Нашы каментатары прызвычаіліся выдаваць на аўтамаце, што расійскія алігархі пускаюць слінкі, точаць зубы на ласыя кавалкі беларускай уласнасці. Але неўпрыкмет кан’юнктура змянілася. Цяпер Масква усё болей упэўнена накідае ўмовы.

Таму ў адказ на нібыта шырокі (хоць і тут свая гульня) жэст Лукашэнкі расійцы выбралі ледзяны тон. Разам з тым ананім з атачэння Пуціна не стрымаў радасці, каментуючы сітуацыю «Коммерсанту»: «Лукашэнку надышоў час жыць па сродках. Не можа краіна 15 гадоў жыць не па сродках. Праз паўгода ў яго ўсё будзе зусім кепска. Хай возіць нафту з Венесуэлы».

Масква пісьменна трымае паўзу ў торгу з разлікам, што неўзабаве можна будзе ўзяць кліента голымі рукамі.
Аляксандр Класкоўскі