"Хочацца, каб людзі адчулі глыбіні". В Гомеле Иван Кирчук показал моноспектакль "Дарожка мая"
Лидер белорусского этно-ансамбля «Троіца» Иван Кирчук в субботу 14 января в небольшом, но полном зале филиала Ветковского музея в Гомеле выступил со своим моноспектаклем «Дарожка мая».
Материалы к сценарию автор собирал 10 лет и сумел скомпоновать свою работу в полуторачасовое выступление. В основе спектакля лежат песни из сольного альбома Ивана Кирчука «Спадчына загінуўшых вёсак», материалы из архивов Академии наук и республиканского радио, посвященные порам года, основным стихиям, праздникам и событиям в жизни предков белорусов.
Все это сложилось почти в 40 песен с использованием более 30 народных инструментов.
— Гэта робіцца для таго, каб абудзіць інтарэс да фальклору, каб мы ўсё ж успомнілі, хто мы ёсць на самой справе. У мяне раз-пораз пытаюцца: «Навошта вы гэтую старызну паказваеце? Сёння — сучасны свет і трэба больш ведаць пра сучасне». Але без гэтых каранёў не можа быць сучаснасці. Сёння не цікавы народная музыка, народныя спевы. У Беларусі існуе ўсяго два этнаграфічныя фестывалі - «Камяніца» і этна-фестываль у Шаблях. Зараз, безумоўна, ёсць мода на фальклор, на выцінанкі, выразанкі, а хочацца каб людзі адчулі глыбіню. Што гэта не штучная, а вельмі-вельмі важная рэч у жыцці чалавека, якая перадаваліся нашым дзядулям і бабулям. Але сёння мы яе не перадаем. Мы страцілі гэтую якасць, як перадаць інфармацыю, — поделился с TUT.BY своим мнением после выступления Иван Кирчук.
В паузах между песнями звучали ритуальные заклинания белорусских предков. Всего же моноспектакль состоит из 12 ритуальных частей.
— Нашая ўстанова апошнім часам жыве патрэбамі тых людзей, якія ходзяць у музей. І гэта правільна. І, шчыра кажучы, ідэя запрасіць Івана Іванавіча прыйшла звонку, ад наведвальнікаў. Нам сказалі аднойчы: «Слухайце, вось Кірчук ездзіць па свету, Кірчук едзіць па Беларусі, а ў Гомелі ён не быў. Запрасіце!». І такім чынам наш філіял і стаў той прасторай, якая сабрала на гэты монаспектакль усіх зацікаўленых, — рассказал руководитель филиала Ветковского музея в Гомеле Петр Цалко.
— Гэта не тое, што навязвае музей, а тое, у чым была патрэба і зацікаўленасць саміх гомельцаў. На выступ сабралося болей за паўсотні чалавек, і нам не прыйшлося рабіць нейкіх намаганняў, каб заклікаць людзей. Нашая невялічкая заля была поўная, але і сама форма спектаклю, на маю думку, патрабуе вось такой камернасці, нават інтымнасці. Каб людзі, якія сабраліся, успрынялі тую інфармацыю, якую да іх хацеў данесці Іван Кірчук. Бо спектакль «Дарожка мая» — гэта анталогія беларускага фальклора у інтэрактыўнай форме.
