Дотык пляча
Адразу шчыра прызнаюся, што даўно шукаў пераклад гэтага цудоўнага верша Марыны Цвятаевай на беларускую мову. Твор набыў велізарную папулярнасць пасля выхаду на экраны вядомага фільма, дзе гучала песня ў выкананні Алы Пугачовай. Хаця ўсе спачатку думалі, што яе сапраўды выконвае галоўная гераіня Барбары Брыльскай. Успомнім тэкст на мове арыгінала:
Мне нравится, что вы больны не мной,
Мне нравится, что я больна не вами,
Что никогда тяжелый шар земной
Не уплывет под нашими ногами.
Мне нравится, что можно быть смешной —
Распущенной — и не играть словами,
И не краснеть удушливой волной,
Слегка соприкоснувшись рукавами.
Мне нравится еще, что вы при мне
Спокойно обнимаете другую,
Не прочите мне в адовом огне
Гореть за то, что я не вас целую.
Что имя нежное мое, мой нежный, не
Упоминаете ни днем, ни ночью — всуе...
Что никогда в церковной тишине
Не пропоют над нами: аллилуйя!
Спасибо вам и сердцем, и рукой
За то, что вы меня — не зная сами! —
Так любите: за мой ночной покой,
За редкость встреч закатными часами,
За наши негулянья под луной,
За солнце не у нас над головами,—
За то, что вы больны — увы! — не мной,
За то, что я больна — увы! — не вами!
А цяпер параўнайце пераклад твора на беларускую мову, які зрабіла Іна Фралова:
Як добра, што вы хворыя не мной.
Як добра, што хварэю я не вамі.
І далягляд ніколі, ўрэшце, той
Не паплыве пад нашымі нагамі.
Мне падабаецца, што можна быць блазнёй,
Разбэшчанай і размаўляць вачамі,
Не чырванець удушлівай пятлёй,
Так злёгку датыкнуўшыся плячамі.
Яшчэ мне падабаецца, што вы
Спакойна абдымаеце другую
І лёс майго імя пакуль зямны
Не псуяце за тое, што цалую
Не вас у тым спакуслівым агні,
Вас не кранае рэўнасная збруя.
І што ніколі ў царкоўнай цішыні
Не прапяюць над намі: алілуя!
Я дзякую вам сэрцам і рукой
За тое, што — не ведаючы самі!—
Кахаеце: за мой начны спакой,
За рэдкасць стрэч заходнімі часамі,
За сонца не ў нас над галавой,
За травы не пад нашымі нагамі.
За тое, што — на жаль! — вы не са мной,
За тое, што і я — на жаль! — не з вамі.