Край любімы мой

Гэты неафіцыйны партызанскі гімн пад назвай «Лясная песня» ўзнік пасля заканчэння Айчыннай вайны. Аднак былыя партызаны сцвярджалі, быццам спявалі яго пасля баёў. Дарэчы, бярозы і сосны ў першым радку песні — гэта лес вакол хутара ў Пясочным Капыльскага раёна. Песня настолькі ўвайшла ў наша жыццё, што многія адносяць яе да ліку народных. На самай справе верш напісаў Адам Русак, а словы на музыку паклаў Уладзімір Алоўнікаў. Згадаем разам тэкст:

Ой, бярозы ды сосны —

Партызанскія сёстры,

Ой, шумлівы ты, лес малады.

Толькі сэрцам пачую

Тваю песню лясную

Ды ўспомню былыя гады.

Ды ўспомню пажары,

І варожыя хмары,

І завеі халодных вятроў,

І слату, і нягоды,

І начныя паходы,

І агні партызанскіх кастроў.

Край любімы мой, родны,

Ты на свеце свабодны,

За цябе я на бітву хадзіў,

Каб ніколі, ніколі

Ты не быў у няволі,

Каб прыгожымі кветкамі цвіў.

Адышлі тыя годы,

Адгрымелі паходы,

Толькі пушча за полем шуміць.

Ой, бярозы ды сосны —

Партызанскія сёстры,

Вас ніколі ў жыцці не забыць.

А цяпер, як заўжды, некалькі слоў звычайных перакладаў:

Пыха — спесь

Растлумачыць — объяснить

Стомлены — усталый

Узбуджальнік — возбудитель

Хаціна — хижина, изба

Шугаць — полыхать, пламенеть

Прадбачанне — предвидение

Нахіл — наклон

Пакутнік — страдалец.