«Збіралася паступаць у Польшчу, але перадумала». Абитуриентка из Витебска набрала 398 баллов

«Ой, что-то ты английский недобрала», — неожиданно произнесла сотрудница приемной комиссии БГУ, когда увидела результаты ЦТ и аттестат Илоны Мищук из Витебска. Абитуриентка заулыбалась. Иностранный, если так можно сказать, и правда подкачал: тут у Илоны 98 баллов. Дальше все по максимуму: обществоведение, белорусский, аттестат. Документы и свои 398 баллов девушка подала на факультет международных отношений БГУ. Илона уверена: пройдет, а вот ее мама волнуется. «А вдруг, — переживает она, — в последние дни придет десять человек (столько тут мест на бюджете), у которых 399, и что мы тогда будем делать?»

— Я разумею, такое наўрад ці магчыма, — комментирует слова мамы дочка. — Таму я спакойная — жыву далей.

Цифры тоже на стороне абитуриентки: сейчас в промежутке от 391 до 400 баллов на ее специальности всего четыре человека. Балл Илоны самый высокий.

— Зараз я адпачываю: гляджу серыялы, чытаю, сустракаюся з сябрамі, — описывает она свои будни. — Адчуванне, што ў меня перыяд эмацыйнай разгрузкі. Калі ты больш за паўгода шмат працуеш, затым, як апошні рывок, ЦТ — і ўсё, ты здзьмуўся.

До того, «як здзьмуцца» и отправиться на перезагрузку, Илона закончила школу с баллом аттестата 10,0, сдала ЦТ по обществоведению на 100 баллов и стала одной из победительниц республиканской олимпиады по белорусскому. Тут у нее диплом I степени, а с ним и еще одна рекордная сотка. Ну а теперь обо всем по порядку.

Илона окончила гимназию № 8 Витебска, профиль — белорусский-английский. По складу ума она гуманитарий. С начальной школы обожает иностранный, с 8-го класса ходит на олимпиады по белорусскому и русскому. Долго думала, какой из двух государственных языков ей нравится больше. Пока решала, съездила на областную олимпиаду по мове, и все решилось само. С тех пор мовой она не только много занимается, но еще на ней и общается.

— У асноўным у мяне рускамоўнае асяроддзе, таму ў жыцці я часцей гавару па-руску, — рассказывает собеседница. — Але ў грамадскіх месцах, з сяброўкамі на профілі пераходжу на беларускую. Кожны раз вяртаючыся дадому з абласных і рэспубліканскіх алімпіяд, калі пераходжу з мамай на рускую, лаўлю сябе на думцы: «Блін, я хачу размаўляць па-беларуску». І пачынаю гаварыць па-беларуску. Мама на гэта рэагуе вельмі пазітыўна. Да 5-га класа яна пісала за мяне сачыненні па-беларуску, таму яна ўсё добра разумее.

Еще в мае благодаря победе на олимпиаде Илона могла без экзаменов и ЦТ, поступить на филфак, но девушка решила, что ей ближе юрфак и бонусами пользоваться не стала. ЦТ по мове тоже пропускать не стала, сходила на тест ради интереса — и набрала 99 баллов. Первое, что подумала, когда увидела итог: «Класна, што не ніжэй», второе: «ЦТ — гэта такая латарэя», третье: «Добра, што ў мяне ёсць выратавальны круг у сто балаў».

С английским история была такая: в 10-м классе Илона сходила на РТ по этому предмету. Результат оказался хорошим, с ним пришло понимание, что репетиторы по English ей не нужны. Хватит школьных занятий, тем более это 5−6 уроков в неделю.

— Калі праз каранавірус з’явілася пытанне, ці будзе гэтай вясной рэспубліканская алімпіяда, у мяне з’явілася шмат вольнага часу. Замест беларускай мовы, я стала трэніраваць ангельскую і грамадазнаўства, — вспоминает абитуриентка. — У дзень атрымлівалася рашаць па 3−4 варыянты тэстаў па розных прадметах. Па ангельскай, напрыклад, я прарашала ўсе тэсты са зборнікаў за 2014−2019 гады.

Первыми из этих двух предметов пришли результаты по обществоведению. Когда на телефон Илоны прилетела SMS, она смотрела сериал, на экране показывали очень слезный момент.

— І вось я сяджу, плачу, а тут паведамленне пра 100 балаў, я пачынаю смяяцца. Тэлефаную маме, — і яна шчаслівая: «Танцуем!», — и сейчас с улыбкой вспоминает этот случай собеседница. — Шчыра кажучы, па грамадазнаўстве такога выніку я не чакала. Калі выйшла з тэста, была ўпэўнена, што недзе ў мяне будзе памылка, а памылкі па гэтым прадмеце «каштуюць дорага». На РТ я двойчы памылілася ў часцы B, і ў мяне знялі 14 балаў.

— Когда идешь на рекорд, 98 баллов по английскому уже воспринимается как неудача?

— Не, я разумела, што бал у мяне шыкоўны, таму, наадварот, узрадавалася.

«Я б хацела пажыць за мяжой нейкі перыяд, але потым я б вярнулася»

Из года в год многие абитуриенты-рекордсмены решают покорить космос, точнее поступить на ФМО БГУ, где баллы зашкаливают. Илона не стала нарушать это правило и подала документы на международное право. Хотя… с вузом и специальностью она определилась не сразу. Еще в сентябре девушка планировала поступать на юрфак в Польшу.

— У знаёмай маці дачка вучыцца ў Польшчы. Мама даведалася, што ў Віцебску можна пайсці на курсы польскай, і прапанавала мне павучыцца за мяжой, — вспоминает собеседница. — Мы з’ездзілі ў Лодзь, ва універсітэт, куды я збіралася паступаць, і мне там спадабалася. Дзяцей туды набіраюць па конкурсе атэстатаў, таму я была ўпэўнена — прайду. Мне давалі зніжку на аплату адукацыі, калі мы палічылі: цана выходзіла добрая, дзесьці 1500 долараў у год.

После поездки Илона записалась на курсы польского, но готовиться к ЦТ не передумала — и, оказалось, не зря.

— Калі ў студзені мы былі на алімпіядзе ў Полацку, я доўга не магла заснуць, — вспоминает она ту ночь. — Напісала пра гэта свайму добраму сябру, а ён у адказ: «Падумай пра маму і ката, якія чакаюць цябе ў Віцебску». Здвалася б, гэтыя словы павінны былі мяне супакоіць, а я расплакалася: калі я ў Полацку, і мне так кепска, што я далёка ад дома, дык што будзе, калі паеду ў Польшчу. Пасля пачала думаць пра тое, што вырашыла вывучаць менавіта польскае права. У іншай краіне, разважала, выкарыстаць гэты дыплом будзе не вельмі проста. І дадому, атрымліваецца, не вернешся. Каму я тут патрэбна з гэтымі ведамі. Тады навошта плаціць грошы за адукацыю, якая мне можа не спатрэбіцца? Карацей, я вырашала, што трэба мне пабыць на радзіме і крыху пасталець.

— И что сказала мама?

— Мне здаецца, яна б і сама не вытрымала, калі б я далёка з’ехала. Сказала, хочаш — заставайся, затое мы будзем побач. На маю думку, добра атрымаць пачатковую адукацыю — вышэйшую ці сярэдне-спецыяльную — у нас. Гэта на выпадак таго, каб ты заўсёды мог вярнуцца ў Беларусь і знайсці тут нейкую працу, — объясняет она. — Польскую я, дарэчы, не кінула: давучылася да канца курса.

— Значит, в отличие от многих молодых людей, у вас нет мечты переехать жить в другую страну?

— Я б хацела пажыць за мяжой нейкі перыяд. Як там у Караткевіча? Дзяцей у маладосці трэба адсылаць у нейкую іншую краіну, каб яны разумелі, што гэта такое — любіць сваё. Нешта такое зрабіла б і я. Але потым я б вярнулася.

— Почему?

— Люблю сваё. Я думала, што нават калі выйду замуж за замежніка, то дзяцей буду вучыць не рускай, а беларускай мове, — смеется Илона. — Каб ведалі карані.

— Когда собрались поступать на ФМО, вас не пугало, что в 2019-м проходной балл на вашу специальность был — 385? — меняем мы тему.

— Яшчэ як! Але я падумала — ну ладна, калі мне вельмі пашанцуе, прайду, а не — дык буду падаваць дакументы на юрфак. Але ж ФМА мне быў бліжэй: тут ёсць магчымасць вывучаць адразу дзве замежныя мовы. Ангельскую я ведаю нядрэнна, хацелася б размаўляць яшчэ і па-іспанску.

— ЦТ вы сдали отлично, поступили, куда мечтали, уже думали, а что дальше?

— Асаблівых мэт я пакуль не стаўлю. Хачу, каб я і блізкія былі шчаслівыя, нічога больш не трэба.