Марафон добрых спраў у рамках акцыі “Нашы дзеці”, які распачаўся ў сярэдзіне снежня, працягваецца. Адным з яго эпіцэнтраў стала Сенненская школа-інтэрнат для дзяцей-сірот. Перад самым Новым годам тут пабывалі прадстаўнічыя госці з Мінска, Віцебска, Сянна, якія прадстаўлялі Адміністрацыю Прэзідэнта, аблвыканкам, райвыканкам, фінансавыя, дзяржаўныя і грамадскія ўстановы.
І ўсе прыехалі з падарункамі – для дзяцей і школы. Анатолій Ліневіч, памочнік Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь – інспектар па Віцебскай вобласці, ва ўстанове ўпершыню. Тым не менш, ён зрабіў вывад, што, мяркуючы па выставах, дзе пабывалі госці, для школы-інтэрната і яе выхаванцаў 2019 год быў плённым.
Каб падтрымаць набраны тэмп, замацаваць поспех, Анатолій Ліневіч уручыў кіраўніцтву школы сертыфікат, сродкамі якога адміністрацыя зможа распарадзіцца па ўласным меркаванні. А вось сертыфікат Сенненскага райвыканкама, які ўручаў яго старшыня Васілій Чараднік, меў мэтавае прызначэнне – для набыцця спартыўнага інвентару.
Упершыню ў Сенненскую школу-інтэрнат прыехаў і Андрэй Жышкевіч, старшыня праўлення ААТ “Банк развіцця Рэспублікі Беларусь”. Затое супрацоўнікаў Камітэта дзяржкантролю Віцебскай вобласці і выхаванцаў дзіцячай установы звязвае даўняя дружба. Сёлета ў якасці навагодніх чараўнікоў выступілі яе кіраўнік Вадзім Заранкін і Раміль Сафараў, начальнік Дэпартамента фінансавых расследаванняў.
А самы вялікі стаж сяброўскіх стасункаў са школай-інтэрнатам і яе выхаванцамі, з 2007 года, у дзяржаўнага вытворчага аб’яднання “Белэнерга”. Не дзіўна, што Марыну Шаўкун, вядучага спецыяліста па кадрах, сустрэлі вельмі цёпла. Трывалыя сувязі, у тым ліку на чалавечым узроўні, не адзін год падтрымліваюць з інтэрнатаўцамі мясцовы Фонд духоўнага адраджэння г. Віцебска. Больш за тое, ужо стаўшы дарослымі людзьмі, былыя выхаванцы Сенненскай школы-інтэрната самі становяцца валанцёрамі, дапамагаюць сталым людзям, на жыццёвым шляху якіх сустракаюцца праблемы.
Рэгулярна ў школе-інтэрнаце бывае Мікалай Валачковіч. Пратаіерэй і прыхажане Свята-Мікалаеўскай царквы таксама клапоцяцца пра духоўнае і душэўнае кармленне дзяцей.
У тым ліку і іх намаганнямі інтэрнатаўцы вырастаюць без спажывецкіх схільнасцей, удзячнымі дзяржаве і грамадству за падтрымку і клопат. Са школьных гадоў яны ўмеюць працаваць і ствараць вырабы, неабходныя людзям, прадаваць іх, а галоўнае, спагадаць чужой бядзе.
Навагодняя ёлка не самае лепшае месца для павучанняў і маралізатарства. Ды іх і не было. Хіба што зусім крышачку ад Дзеда Мароза, Снягуркі, казачных герояў. Лагічным завяршэннем пераднавагодняй сустрэчы старых і новых сяброў стала пастаноўка інтэрнатаўцамі ва ўласнай інтэрпрэтацыі, сімбіёз класічных казак, дзе дабро і справядлівасць перамагаюць зло, іншыя заганы чалавечага характару, у выкананні самадзейных і вельмі таленавітых артыстаў. Настолькі, што яны змаглі зрабіць удзельнікамі прадстаўлення нават самых важных гасцей, якія паабяцалі новыя сустрэчы праз год.
Аляксандр ІЎЕЎ.
Фота аўтара.