Вось такія цудоўныя карабы пляце Пётр Кургей.
Праязджаючы па Бераснёўцы, папыталіся ў стрэчных жыхароў пра мясцовых майстроў. “А вось пра Пятра Кургея напішыце, – параілі нам. – Ён дужа харошыя кашы пляце”.
Заехаліся па названым адрасе, дзе, да нашай радасці, засталі і самога Пятра Кузьміча, і яго жонку Ніну Іванаўну, былых механізатара і аператара машыннага даення кароў, а зараз ужо пенсіянераў.
На панадворку ў Кургеяў, акуратным, дагледжаным, столькі будынкаў – вочы разбягаюцца.
– У адным доме мы з мужам жывём, а ў тым, што бліжэй да вуліцы, – дзеці і ўнукі, калі прыязджаюць на выхадныя, на канікулы, у водпуск, – распавяла Ніна Іванаўна. – Дзяцей жа ў нас пяцёра, дзесяць унукаў і праўнучку маем – вось якія багатыя! А гаспадар мой тых кашоў перарабіў, мусіць, не адну сотню.
Чакалі ўбачыць круглыя кошыкі з лазы ці, як цяпер часта робяць, пераплеценыя шпагатам або ўпаковачнай стужкай. А Пётр Кузьміч прынёс рэчы, якія кашамі і не назавеш. У Расіі, здаецца, называюць іх “кузовками”, а ў нас – карабамі. Форма ў іх найчасцей прамавугольная, квадратная, толькі вуглы закругленыя.
– Матэрыял для такіх карабоў – тоненькая сасновая лучына, – дзеліцца сакрэтамі майстэрства Пётр Кузьміч. – Далёка не кожная сасна для работы прыгодная. З маладой, напрыклад, нічога не атрымаецца. Дрэва павінна быць без сукоў, інакш лучыны не нашчапаеш. Таму для яе вырабу найлепш падыходзіць ніжняя частка – камель – роўнай старой сасны. Плесці трэба адразу ж, як нарыхтуеш матэрыял: лучына хутка сохне і тады ўжо не гнецца, а ломіцца. Шырыня такой сасновай стужкі вагаецца ў межах чатырох-сямі сантыметраў, у залежнасці ад памеру рэчы.
А памеры ў такіх вырабаў самыя розныя: ад зусім маленькіх да такіх, што калі насыпаць туды, скажам, бульбы, дык з цяжкасцю і падымеш. Майстар адзначае, што карабы могуць выкарыстоўвацца для самых розных работ – па грыбы-ягады хадзіць, бульбу капаць, яблыкі збіраць, нават сена пераносіць. Раней жанчыны ў іх насілі на рэчку бялізну паласкаць. Ды і шмат чаго іншага: як гаварыў герой вядомага мультфільма – праўда, пра пусты гаршчок – у іх можна захоўваць што-небудзь патрэбнае.
Пётр Кузьміч кажа, што карабы папулярныя ў нашым раёне толькі на Бягомльшчыне, нават у Докшыцах глядзяць на іх, як на дзіва, пытаюцца пра прымяненне. А дарма, зазначае: зручна і прыгожа. Уявілі сабе такі карабок, напоўнены, да прыкладу, малінамі ці грыбамі, – сапраўды, і зручна, і прыгожа.
Алена НЕСЦЯРОНАК.