Ой, зіма

"Бяседа" — ансамбль народнай музыкі Белтэлерадыёкампаніі — лірычнай і абрадавай, бяседнай і вітальна-віншавальнай песняй звонкагалоса выяўляе характар роднага краю на памежжы тысячагоддзяў. Таленавіты калектыў увесь час у пошуку, нястомна ўзнаўляе песенныя скарбы беларусаў. Ён разнастайна перадае іх магутны стваральны дух, які ўвасоблены ў спеўным слове, меладычным гуку.

Дасканалае выканальніцкае майстэрства артыстаў "Бяседы" спрыяе пашырэнню лепшых вакальных і музычных твораў народнага мастацтва, далучэнню моладзі да іх. Многія фальклорныя песні — "Што-та за хлопец", "А ў лузе каліна", "Ой, я жыта ды не сеяла", "Ой, ляцелі гусі з броду", "Ой, хацела мяне маці" і шмат іншых — набылі адметную інтанацыйна-выразную, эмацыйна-акрэсленую афарбоўку і прывабнасць. І вось ужо 20 гадоў "Бяседа" творча развівае спеўнае мастацтва роднай зямлі, годна дэманструе яго на канцэртах і фестывалях Еўропы і Азіі.

Песня "Ой, зіма" гучыць мажорна, па-бяседнаму запамінальна (у выкананні ансамбля замест апошняй страфы паўтараецца першая, што ў пераважнай большасці робіцца пры спяванні фальклорных твораў). Як зіма выпрабоўвае люд, гартуе яго дух і волю, так і адносіны сталеюць у выпрабаваннях, набіраюцца моцы, трываласці і веры.

Ой, зіма

Беларуская народная песня

— Ой, зіма, зіма, ты марозная,

Нашто ж ты каня, эй, замарозіла?*

Каня белага, сівагрывага,

Хлопца й малайца, эй,

чарнабрывага.

А ў таго хлопца кучары ўюцца,

За яго кудры, эй, дзяўчаты б'юцца.

— Вы ж не біцеся, не сварыцеся,

За мае кудры, эй, памірыцеся.

А мае кудры ўюцца не для вас,

Ёсць ў мяне дзяўчына —

лепшая ад вас.

Яна мяне ў бой выправажала,

Яна мае кудры пазавівала.

Падрыхтаваў Міхась ШАВЫРКІН.

Рэдакцыя газеты "Звязда" і яе чытачы шчыра віншуюць ансамбль народнай музыкі "Свята" з юбілеем.