Спявай, бяседа!

Ансамбль народнай музыкі "Бяседа" — духоўны партрэт нашага люду, спеўнага, энергічна-вясёлага, нястомна-працавітага. Дзе б ні гучалі песні ў выкананні "Бяседы" — у радыёэфіры ці на сцэнічных пляцоўках, — заўсёды наступае душэўная ўтульнасць, аптымістычная прасветленасць.

Ужо першыя выступленні творчага калектыву нагадвалі зорнае ззянне. Цягам часу ён мужнеў, загартоўваўся. І вось два дзесяцігоддзі песні "бяседнікаў" радуюць, натхняюць насельнікаў не толькі беларускай прасторы, акрыляюць іх светлай верай у справядлівасць, шчырасць, паразуменне.

Адметнай сімволікай пазначана гісторыя "Бяседы". Звычайна творчыя калектывы вядуць адлік свайго існавання ад даты пастановы аб іх арганізацыі, некаторыя — ад дня генеральнай рэпетыцыі, гэта значыць ад дня прыёму мастацкай праграмы ці ад яе прэм'еры. "Бяседа" добра помніць 28 снежня 1990 года. У гэты дзень упершыню адбыўся запіс яе песень "А ў нядзелечку спараненечку" і "Ой, лятала сіва пава" ў студыі Белдзяржтэлерадыёкампаніі, у складзе якой яна працуе. Аднак ансамбль абраў 1 студзеня 1991 года за пачатак творчай дзейнасці і адзначае сваё нараджэнне сумесна з навагоднім святам. Такое прымеркаванне міжволі нагадвае пра дату стварэння Савецкай Беларусі — 1 студзеня 1919 года — і аптымістычныя ідэалы яе люду. І назва калектыву — "Бяседа" — выразна адлюстроўвае сяброўска-сваяцкі рух беларусаў і саміх артыстаў. Якраз пра гэта сцвярджаецца ў песні "Спявай, бяседа!" Леаніда Захлеўнага і Леаніда Пранчака. І яна ўспрымаецца спеўна разгорнутым запаветам для ўсіх насельнікаў беларускага краю.

Падрыхтаваў Міхась ШАВЫРКІН.

Верш Леаніда Пранчака

Музыка Леаніда Захлеўнага

Добры звычай

старадаўні —

Запрашаць гасцей

у дом,

Сабірацца

на бяседу

За святочным за

сталом.

На бяседу,

на бяседу,

Каб душою адпачыць!

Мы жывём і жыць мы будзем,

Пакуль песня будзе жыць!

Прыпеў:

Спявай, бяседа звонкая, спявай, сяброў збірай!

Хай радасць неўгамонная

ільецца цераз край!

Як сэрцу свята хочацца —

на стол сцялі абрус!

Падымем кубкі поўныя

за нашу Беларусь!

Каб бяседа не змаўкала,

Каб звінела і гула,

І на чарку, і на скварку

Запрашаем да стала.

На бяседу, на бяседу

Мы прыходзім да сяброў

Прывітаць іх добрым словам,

Праспяваць ім "Сто гадоў!"

Прыпеў:

Сэрцы шчырыя гамоняць,

Сэрцы блізкія пяюць.

Над азёрнаю старонкай

Песні родныя плывуць.

Запрашаем на бяседу,

Каб душою адпачыць!

Мы жывём і жыць мы будзем,

Пакуль песня будзе жыць!