У Беларусі з’явяцца «Магилёу», «Чирвоная Слабада» і «Площа Незалежнасти»?

У Беларусі прыняты закон «Аб найменнях геаграфічных аб’ектаў». Ён быў падтрыманы Палатай прадстаўнікоў 14 кастрычніка, падпісаны кіраўніком дзяржавы 22 лістапада, а цяпер апублікаваны на партале pravo.by (PDF-версія). Дакумент вызначае працэдуру перайменавання геаграфічных аб’ектаў, паўнамоцтвы дзяржаўных органаў у гэтай сферы, а таксама моўнае пытанне. Яно падаецца найбольш цікавым і нават рэвалюцыйным.

«Артыкул 17: У Рэспубліцы Беларусь найменні геаграфічным аб’ектам прысвойваюцца на беларускай мове, з якой сродкам транслітэрацыі перадаюцца на рускую мову».

Што было раней?

Да з’яўлення закона гэтае пытанне рэгулявалася законам «Аб мовах» і прадугледжвала аднолькавы статус расійскай і беларускай моў. «У Рэспубліцы Беларусь тапонімы (назвы населеных пунктаў, адміністрацыйна-тэрытарыяльных адзінак, вуліц, плошчаў, рэк і да т. п.) выконваюцца на беларускай ці рускай мове»,

 — было напісана ў старым законе.

Што значыцца новая фармулёўка? Калі разумець яе літаральна, беларускія назвы мусяць быль транслітэраваныя на рускую мову. Нагадаем, што транслітэрацыя — перавод адной графічнай сістэмы алфавіта ў іншую, то бок перадача літар адной пісьменнасці літарамі другой. Значыцца, словы

«Магілёў», «Ваўкавыск», павінны захаваць сваё «у» і ў расійскай мове — «Магилёу», «Ваукавыск».

Цікава выглядае сітуацыя з тапонімамі, якія ўтрымліваюць у сабе прыметнік ці дзеепрыметнік. Трэба чакаць станцыю метро «Кастрычницкая» і прыпынак «Площа Незалежнасти»?

Камітэт па дзяржаўнаё маёмасці, на якога ўскладзеная адказнасць па фарміраванні правілаў перадачы найменняў з мовы на мовы, рыхтуе адказ на пытанні «Нашай нівы».