Хлеб ды соль

Песня "Хлеб ды соль" стваралася ў калектыве і для калектыву. Ансамблю народнай музыкі "Бяседа" патрабаваўся ўрачыста-святочны твор, якім добра пачынаць выступленне. У беларускай сямейна-абрадавай і каляндарна-абрадавай музычнай культуры маецца безліч падобных твораў. На кожную святочную дзею, на кожны выпадак заўсёды знаходзілася адпаведная песня, балада ці проста прыпеўка. Але ж цягам часу жыццёвыя рэаліі паступова змяніліся. І ўжо з сучаснымі абставінамі павінен суадносіцца новы песенны тэкст і адпаведнае яго музычнае ўвасабленне.

Мастацкі кіраўнік "Бяседы" Леанід Захлеўны і паэт Леанід Пранчак напісалі такую песню. Мастацка-вобразнай сімволікай яна перадае суладнасць нябесна-зямной прасторы, дзе разгортваецца наша існаванне. У выкананні ансамбля "Бяседа" песня "Хлеб ды соль" гучыць і як жніўная, і як велічальная, і як запрашальная. Такая адметнасць новага твора спрыяе яго пашырэнню сярод люду і асабліва сярод самадзейных артыстаў. А для самога ансамбля "Бяседа" — гэта ўрачыстая візітоўка. Яна прадстаўляе калектыў і яго творчы неўтаймоўны дух на пачатку канцэртных выступленняў.

Верш Леаніда Пранчака. Музыка Леаніда Захлеўнага

Сонца ўсходзіць — дорыць радасць дню,

Птушкам — голас, небу — цішыню.

Зорны жнівень — шчодрае жніво,

Ніва залатая — лета хараство.

Выйду ў поле, звоняць каласы —

Родных ніў жывыя галасы.

І плывуць высока дзіўнаю красой

Песні велічальнай над маёй зямлёй!

Прыпеў:

Хлеб ды соль, хлеб ды соль, вышыты абрус.

Хлеб ды соль, хлеб ды соль, маці — Беларусь.

Хлеб ды соль, хлеб ды соль мы падносім вам.

Хлеб ды соль і наш паклон — дарагім гасцям!

Хлеб ды соль і наш паклон — дарагім гасцям!

Кружыцца жыцця вадаварот,

Дні бягуць — бясконцы іх палёт.

А над пожняй скошаных палёў

Развітальным клінам — вырай жураўлёў.

Бохан хлеба — сонца на руках,

Шчасце ў сэрцы, радасць у вачах.

Спеўны зорны жнівень — шчодрае жніво,

Ніва залатая — лета хараство.

Прыпеў.