Міліцыянты паабяцалі прымусова "адкатаць пальцы" ў нябожчыка
16.10.2009 11:49
—
Новости Общества
Мужчыну, які памёр 10 гадоў таму, брэсцкія міліцыянты падазраюць у дачыненні да выбуху ў Мінску і пагражаюць прыцягнуць яго да адказнасці за нязгоду прыйсці ў аддзяленне і “адкатаць пальчыкі”.
Свайго мужа Івана жыхарка Брэста Вольга Брайлян пахавала амаль дзесяць гадоў таму. Былога вайскоўца, афіцэра запаса, расказала Еўрарадыё жанчына, дапамагаў хаваць ваенкамат.
Вольга Брайлян: “Майго мужа хаваў ваенкамат. Яны давалі грошы, яны ж выдзялялі месца на могілках — на вайсковых могілках месца ў яго. Усё было, нават салют. Усё ж ішло праз ваенкамат”.
Але менш чым праз год пачаліся дзівосы: падаткавікі запатрабавалі ў нябожчыка аплаціць падатак на лецішча.
Вольга Брайлян: “Хадзіла гады тры да іх высвятляла. Ледзь дамаглася, каб пры мне яго выкраслілі. А то — паўсміхаліся, выкраслілі, а на наступны год ізноў прыходзіць падатак на дачу. Галоўнае, што адзін участак, а два гаспадары! Прыходзіў падатак і на мяне, і на нябожчыка мужа”.
Але не паспела жанчына разабрацца з падаткавікамі, якія хацелі браць грошы і з жывога, і з нябожчыка, як непаразуменні пачаліся з міліцыяй. На пачатку 2009 года яна атрымала позву з Маскоўскага РАЎС Брэста з патрабаваннем, каб яе муж прыйшоў да іх для правядзення дактыласкапічнай экспертызы.
Вольга Брайлян: “Патэлефанавала ім сказала: “Хлопцы, чалавека няма, чалавек дзесяць гадоў таму памёр”. Яны кажуць: “Нам такія звесткі дае ваенкамат”.
Здавалася, на гэтым справу вырашылі, але праз тры месяцы на імя Івана Брайлян прыйшла другая позва з міліцыі. Жанчына вырашыла звярнуцца ў ваенкамат.
Вольга Брайлян: “Звярнуліся туды, а там кажуць: “Не можа такога быць!”
Звароты жанчыны паўсюль, нібыта, прымалі да ведама, але 8 кастрычніка прыйшла трэцяя позва. Прычым, з пагрозамі пакарання ў выпадку чарговай адмовы з’явіцца ў міліцыю. Вольга Брайлян зачытала, якімі карамі пагражаюць яе памерламу мужу. Апынулася — прывесці ў міліцыю прымусова.
Вольга Брайлян: “У выпадку нез'яўлення без паважных прычын фізічная асоба можа быць падвергнутая прываду ў адпаведнасці з артыкулам 8.12 — ухіленне без паважных прычын ад няяўкі ў орган, які вядзе адміністрацыйны альбо крымінальны працэс, альбо ў орган дазнання ці папярэдняга следства вядзе да адміністрацыйнай адказнасці ў адпаведнасці з артыкулам 24.6 Працэсуальна-выканаўчага кодэкса РБ “Аб адміністрацыйных парушэннях”.
Чаму чалавек, пахаваннем якога займаўся ваенкамат, застаецца ў спісах жывых ваеннаабавязаных афіцэраў запаса, Еўрарадыё пацікавілася ў намесніка ваеннага камісара аб’яднанага гарадскога ваеннага камісарыята Брэста Алега Патуры. Як высветлілася, ваенкамат тут не пры чым.
Алег Патура: “Звяртайцеся ў міліцыю і няхай яны пакажуць тыя спісы, паводле якіх мы маглі яго прозвішча падаць. Па-другое, мы спісы ў міліцыю не можам падаваць — у іх база звестак нашмат мацнейшая, чым у нас”.
Больш за тое, Вольга Брайлян не адзіная, у каго ваенкамат не выкрасліў са сваіх спісаў кагосьці са сваякоў.
Алег Патура: “Яна не адна такая. Мы ўжо стаміліся за гэтае раздзяўбайства тлумачэнні даваць. Няхай навядуць у сябе парадак”.
Як прызнаўся Еўрарадыё следчы аддзела дазнання Маскоўскага РАЎС Брэста Дзмітрый Гуцікаў, парадку ў іх базе сапраўды няма. Але вінаватыя, паводле яго слоў, у сённяшніх непаразуменнях усё адно ваенкаматы.
Дзмітрый Гуцікаў: “Гэтыя спісы бралі ў ваенкаматах. Калісьці чалавек быў пастаўлены там на ўлік як асоба, якая падлягае ваеннай рэгістрацыі, і гэтыя спісы былі перададзеныя ў міліцыю. А іх ніхто не адпрацаваў. Там частка людзей былі дактыласкапаваная, частка памерла, частку супрацоўнікі міліцыі ўжо “адкаталі”. І адбылося такое бязладдзе. З шаснаццацігадовага ўзросту паставілі людзей у ваенкамаце. І ваенкаматы ж далей не адсочваюць сітуацыю, што з імі адбываецца далей. Так гэтыя спісы і падалі — ёсць людзі і ёсць”.
Зараз, кажа супрацоўнік РАЎС, спісы пераправерылі і нябожчыкаў з базы выкраслілі. Дарэчы, як высветлілася, у Міністэрстве ўнутраных спраў створаная спецыяльная база тых, чыіх пальчыкаў у базе МУС няма. І хто падлягае дактыласкапаванню. Праўда, тут жа адзначыў, што справа гэтая добраахвотная і ніякай адказнасці за адмову няма. У тым ліку і той, пра якую гаворыцца ў атрыманай Вольгай Брайлян позве.
Дзмітрый Гуцікаў: “Усё гэта робіцца добраахвотна. Ніхто ніякіх мер, якія пазначаныя ў позвах, прымаць не будзе. Проста распрацаваны афіцыйны бланк позвы, і на ім рассылаецца гэта ўсё”.
Спецыяльную, “нестандартную” позву не рабілі, паводле слоў міліцыянта, дзеля таго, каб людзей супакоіць. Каб тыя не думалі, што над імі хтосьці такім чынам жартуе. А вось нібыта стандартны бланк міліцэйскай позвы добра знаёмы кожнаму беларусу.
Свайго мужа Івана жыхарка Брэста Вольга Брайлян пахавала амаль дзесяць гадоў таму. Былога вайскоўца, афіцэра запаса, расказала Еўрарадыё жанчына, дапамагаў хаваць ваенкамат.
Вольга Брайлян: “Майго мужа хаваў ваенкамат. Яны давалі грошы, яны ж выдзялялі месца на могілках — на вайсковых могілках месца ў яго. Усё было, нават салют. Усё ж ішло праз ваенкамат”.
Але менш чым праз год пачаліся дзівосы: падаткавікі запатрабавалі ў нябожчыка аплаціць падатак на лецішча.
Вольга Брайлян: “Хадзіла гады тры да іх высвятляла. Ледзь дамаглася, каб пры мне яго выкраслілі. А то — паўсміхаліся, выкраслілі, а на наступны год ізноў прыходзіць падатак на дачу. Галоўнае, што адзін участак, а два гаспадары! Прыходзіў падатак і на мяне, і на нябожчыка мужа”.
Але не паспела жанчына разабрацца з падаткавікамі, якія хацелі браць грошы і з жывога, і з нябожчыка, як непаразуменні пачаліся з міліцыяй. На пачатку 2009 года яна атрымала позву з Маскоўскага РАЎС Брэста з патрабаваннем, каб яе муж прыйшоў да іх для правядзення дактыласкапічнай экспертызы.
Вольга Брайлян: “Патэлефанавала ім сказала: “Хлопцы, чалавека няма, чалавек дзесяць гадоў таму памёр”. Яны кажуць: “Нам такія звесткі дае ваенкамат”.
Здавалася, на гэтым справу вырашылі, але праз тры месяцы на імя Івана Брайлян прыйшла другая позва з міліцыі. Жанчына вырашыла звярнуцца ў ваенкамат.
Вольга Брайлян: “Звярнуліся туды, а там кажуць: “Не можа такога быць!”
Звароты жанчыны паўсюль, нібыта, прымалі да ведама, але 8 кастрычніка прыйшла трэцяя позва. Прычым, з пагрозамі пакарання ў выпадку чарговай адмовы з’явіцца ў міліцыю. Вольга Брайлян зачытала, якімі карамі пагражаюць яе памерламу мужу. Апынулася — прывесці ў міліцыю прымусова.
Вольга Брайлян: “У выпадку нез'яўлення без паважных прычын фізічная асоба можа быць падвергнутая прываду ў адпаведнасці з артыкулам 8.12 — ухіленне без паважных прычын ад няяўкі ў орган, які вядзе адміністрацыйны альбо крымінальны працэс, альбо ў орган дазнання ці папярэдняга следства вядзе да адміністрацыйнай адказнасці ў адпаведнасці з артыкулам 24.6 Працэсуальна-выканаўчага кодэкса РБ “Аб адміністрацыйных парушэннях”.
Чаму чалавек, пахаваннем якога займаўся ваенкамат, застаецца ў спісах жывых ваеннаабавязаных афіцэраў запаса, Еўрарадыё пацікавілася ў намесніка ваеннага камісара аб’яднанага гарадскога ваеннага камісарыята Брэста Алега Патуры. Як высветлілася, ваенкамат тут не пры чым.
Алег Патура: “Звяртайцеся ў міліцыю і няхай яны пакажуць тыя спісы, паводле якіх мы маглі яго прозвішча падаць. Па-другое, мы спісы ў міліцыю не можам падаваць — у іх база звестак нашмат мацнейшая, чым у нас”.
Больш за тое, Вольга Брайлян не адзіная, у каго ваенкамат не выкрасліў са сваіх спісаў кагосьці са сваякоў.
Алег Патура: “Яна не адна такая. Мы ўжо стаміліся за гэтае раздзяўбайства тлумачэнні даваць. Няхай навядуць у сябе парадак”.
Як прызнаўся Еўрарадыё следчы аддзела дазнання Маскоўскага РАЎС Брэста Дзмітрый Гуцікаў, парадку ў іх базе сапраўды няма. Але вінаватыя, паводле яго слоў, у сённяшніх непаразуменнях усё адно ваенкаматы.
Дзмітрый Гуцікаў: “Гэтыя спісы бралі ў ваенкаматах. Калісьці чалавек быў пастаўлены там на ўлік як асоба, якая падлягае ваеннай рэгістрацыі, і гэтыя спісы былі перададзеныя ў міліцыю. А іх ніхто не адпрацаваў. Там частка людзей былі дактыласкапаваная, частка памерла, частку супрацоўнікі міліцыі ўжо “адкаталі”. І адбылося такое бязладдзе. З шаснаццацігадовага ўзросту паставілі людзей у ваенкамаце. І ваенкаматы ж далей не адсочваюць сітуацыю, што з імі адбываецца далей. Так гэтыя спісы і падалі — ёсць людзі і ёсць”.
Зараз, кажа супрацоўнік РАЎС, спісы пераправерылі і нябожчыкаў з базы выкраслілі. Дарэчы, як высветлілася, у Міністэрстве ўнутраных спраў створаная спецыяльная база тых, чыіх пальчыкаў у базе МУС няма. І хто падлягае дактыласкапаванню. Праўда, тут жа адзначыў, што справа гэтая добраахвотная і ніякай адказнасці за адмову няма. У тым ліку і той, пра якую гаворыцца ў атрыманай Вольгай Брайлян позве.
Дзмітрый Гуцікаў: “Усё гэта робіцца добраахвотна. Ніхто ніякіх мер, якія пазначаныя ў позвах, прымаць не будзе. Проста распрацаваны афіцыйны бланк позвы, і на ім рассылаецца гэта ўсё”.
Спецыяльную, “нестандартную” позву не рабілі, паводле слоў міліцыянта, дзеля таго, каб людзей супакоіць. Каб тыя не думалі, што над імі хтосьці такім чынам жартуе. А вось нібыта стандартны бланк міліцэйскай позвы добра знаёмы кожнаму беларусу.