Да двух гадоў я быў дзіка папулярны ў жанчын. Самі падбягалі, усміхаліся, цалавалі і літаральна насілі на руках.
* * *
— Міша, ты ж сёння хацеў на працу ісці ўладкоўвацца?!
— Ну так, дарагая, хацеў…
— I што?!
— Дык дождж жа.
* * *
— Нешта ты, Люся, папаўнела… А была такая цукерка!
— Была цукерка, а зараз я — торт!
Па матэрыялах друку.