Лётчика Анатолия Дубосарского 20 лет считали без вести пропавшим. В Шумилинской СШ №2 помнят героя

У гэты дзень прайшла лінейка памяці, вучні школы ўсклалі кветкі да памятнага знака, устаноўленага на тэрыторыі ўстановы адукацыі, узгадалі падзеі вайны, якія сталі часткай гісторыі Шумілінскага краю. Вучні і педагогі школы хвілінай маўчання ўшанавалі памяць загінуўшага лётчыка і ўсіх тых, хто змагаўся за мірнае неба над галавой. Светлая памяць пра подзвіг будзе жыць у нашых сэрцах.

Анатоль Іванавіч Дубасарскі ваяваў у якасці лётчыка-інструктара 2-й авіяэскадрыллі 5-га гвардзейскага авіяцыйнага палка.

У пачатку лютага 1944 года ён даставіў на фронт групу маладых ваенных лётчыкаў, выпускнікоў Армавірскага лётнага вучылішча. Баі ішлі пастаянна. 6 лютага заканчваўся тэрмін камандзіроўкі Анатоля, пасля якой ён павінен быў адбыць у Армавірскае вучылішча. Але Дубасарскі вырашыў яшчэ раз даць бой ворагу.

Трыццацігадовы лётчык лічыўся прапаўшым без вестак да 1964 года, калі збіты Як-1 Анатоля Дубасарскага знайшлі два браты з вёскі Крупчына – Мікалай і Леанід Ганчаровы. Сярод рэчаў былі партыйны білет і лётная кніжка Анатоля Іванавіча. Падбіты самалёт упаў на тэрыторыі, занятай ворагам, не даляцеўшы да сваіх 1,5 кіламетра…

Маргарыта ФЕДЧАНКА, намеснік дырэктара па выхаваўчай рабоце Шумілінскай СШ №2.

Надрукавана ў №12 ад 08.02.2019 г.