До Нового года два дня, а чем на Миорщине запомнился 2018-ый?
ПАЧЫНАЛІ З ЮБІЛЕЮ
Ужо студзень 2018-га радаваў юбілеем! 80 год споўнілася Віцебскай вобласці. Пільныя супрацоўнікі раённага гісторыка-этнаграфічнага музея арганізавалі цікавую выставу “Наш край родны”. Запрашальныя паштоўкі на выбары 1939 і 1940 гадоў, дакументы аднаго з першых на Міёршчыне калгасаў "17-га верасня", фотаальбомы пасляваенных дзіцячых дамоў у вёсках Александрова і Павянужжа, звесткі пра землякоў — герояў сацыялістычнай працы.
Гэтыя і іншыя матэрыялы адлюстроўвалі старонкі нашай гісторыі. Каб успомніць, чытайце тут
Дарэчы, Міёрскі раён таксама будзе ў хуткім часе святкаваць юбілей “нараджэння”, а менавіта, 15 студзеня 2020, бо ўтварыўся ў 1940-ым.
ГОД МАЛОЙ РАДЗІМЫ
У Год малой Радзімы мы стварылі спецыяльную рубрыку і нашы журналісты клапатліва напаўнялі яе свежымі рэпартажамі. Пабывалі ў многіх вёсках, напісалі пра добрых і таленавітых людзей. Можа хто прапусціў аповяд пра сваіх землякоў, то калі ласка рубрыка "Мая малая Радзіма Міёршчына". Інтэрнэт-рэсурс “Міёрскіх навін” паклапаціўся пра тых, хто газету не выпісваў, ці жыве далёка ад родных мясцін.
У знакавы год рэдакцыя правяла фотаконкурс “мая малая Радзіма” і ўзнагародзіла яго пераможцаў!
Яшчэ раз “Міёрскія навіны” падзяку выказваюць уладальніцы магазіна “Велес” Алесі Глебка за спонсарскую дапамогу для ўшанавання лепшых. Няхай вам за добрыя справы шчасціць у Новым годзе!
АДЧЫНІЛІ ДЗВЕРЫ
Штогод у райцэнтры адчыняецца, радуе і цешыць вока новы аб’ект. Вось напрыклад у красавіку гасцінна расчыніла дзверы перад пакупнікамі крама "Твой".
А ў маі важным святам стала адкрыццё новага комплексу цэнтральнай раённай бальніцы 31 мая. Гэтай падзеі жыхары Міёршчыны і медыкі чакалі 26 гадоў. І, нарэшце, дачакаліся! Вылілася канешне ж гэта “ў капеечку”: бо толькі ў завяршэнне праекта ўклалі 25 мільёнаў рублёў абласнога і рэспубліканскага бюджэту. А падрабязней пра падзею, пра папярэднія лічбы і нулі, затрачаныя на ўзвядзенне будункаў можна даведацца і з гэтага артыкула.
ПАЖАР
Наступная падзея вельмі азмрочыла і міярчан, і тых, хто зусім нядаўна клапатліва ўзводзіў фізкультурна-аздараўленчы комплекс у Міёрах. Ён гарэў у пачатку лета.
Аматары здаровага адпачынку, пастаянныя яго наведвальнікі вельмі засмуціліся. На ратунак прыйшлі 
мясцовыя будаўнікі, а што рабілі чытайце тут. Яны палову будынка здалі да восеньскага сезона. Справіўшы на агародах уласныя “дажынкі”, зноў міярчане накіраваліся па добра знаёмым маршруце “сжигать лишние калории”. Толькі аматарам більярда і тэніса пакуль прыходзіцца чакаць у баку...
І ЮБІЛЕЙ У БУДАЎНІКОЎ
Вось дарэчы ў гэтым годзе нашы шчырыя і працавітыя будаўнікі адзначылі юбілей!
Колькі выдатных працаўнікоў, нават дынастый у ПМК-55! Рубанікі, Грыбуны, Катовічы, Пальчахі, Гарноўскія, Сабельнікавы, Язёнкі, Савейкі, Лаўрыновічы, Салькевічы. Нямала сямейных пар. У галоўнага інжынера Леаніда Касевіча з Міёрскай ПМК-55 звязана ўсё яго працоўнае жыццё, а гэта 29 гадоў. Пра яго чытайце тут.
Дык вось больш за дзве гадзіны са сцэны РДК вялася размова пра людзей і справы перасоўнай калоны. У ёй удзельнічалі кіраўнікі даччыных прадпрыемстваў “Полацксельбуда” і субпадрадных арганізацый, удзячныя заказчыкі — галоўны ўрач ЦРБ Алена Сівая, загадчык сектара спорту і турызму райвыканкама Ларыса Малецкая. Ушанавалі равесніцу ПМК-55 Галіну Пазнякову.
БУДЗЕ МАБІЛЬНЫ КЕМПІНГ
Назіраецца прасоўванне нашай малой радзімы ў міжнародных зносінах. Так, 31 ліпеня, у пасольстве Рэспублікі Польшча, на дзясятым паверсе будынка на вуліцы Змітрака Бядулі ў Мінску адбылася афіцыйная цырымонія падпісання дагавора аб стварэнні на Міёршчыне новага турыстычнага аб’екта — мабільнага кемпінга паблізу вёскі Зачарэўе. Дакумент зацвердзілі Надзвычайны і Паўнамоцны Пасол Рэспублікі Польшча ў Рэспубліцы Беларусь Артур МІХАЛЬСКІ і дырэктар Дзісенскага лясгаса Ігар БАЧАРЭНКА.
ПРЭЗІДЭНТ НАВЕДАЎ НАШ ГОРАД
Міёры наведаў Прэзідэнт краіны Аляксандр Лукашэнка. Нечаканы візіт прыўнёс яшчэ і прагнозы на будучае нашага горада. Як аказалася, тут плануецца ўзвесці кардыялагічны цэнтр. Вось дык навіна!
МЕТАЛАПРАКАТНЫ ЗАВОД
А вось зусім нядаўна ў снежні мы расказвалі, што на Міёрскім металапракатным заводзе "контур закрыты".
Так выглядае будынак з вышыні “гарбатага” маста. З артыкула нашага журналіста: “На пляцоўцы заняты каля паўтысячы чалавек, у бліжэйшы час іх колькасць павялічыцца. Пры тым вялізны гмах набыў канчатковыя абрысы ў бела-шэрых і блакітна-сініх колерах, нават у цяперашняй няўстойлівай асення-зімовай смузе выглядае велічна.”
Унутры спецыялісты вядуць мантаж абсталявання. Сабрана прыкладна палова стана RСМ, а гэта каля 600 тон “металу” па вазе і не менш за 10 метраў у вышыню. Разгортваюцца работы на каўпаковых печах і лініі ачысткі. Ідзе прыёмка фундаментаў DСR — стана карэкціроўкі таўшчыні пракатнага ліста. Потым і на іх пачнуць працаваць мантажнікі. Асноўнае абсталяванне прывезена, дадатковае — паступае.Вось такія справы на важным аб’екце раёна!
НАШЫ ЛЮДЗІ — НАШ ГОНАР І СЛАВА
Жыхары Міёрскага раёна сёлета шмат дзе былі, шмат што бачылі і ў выніку парадавалі перамогамі! Вось наш зямляк Юрый ПАХІРКА гучна заявіў пра сябе на міжнародным юнацкім турніры па боксе памяці трэнера Альфрыта Ахметава - перамог у сваёй вагавой катэгорыі малодшай узроставай групы. Спаборніцтва праходзіла ў Жлобіне. Тут сустрэліся наймацнейшыя майстры пальчатак з розных куткоў постсавецкай прасторы. Дапамагла правільная тактыка і падтрымка. У спаборніцтвах удзельнічалі хлопцы з Расіі, Малдовы, Украіны і нашай краіны. Узровень сустрэчы - ўражлівы, прызнаецца трэнер Сяргей Алисеенко. Яны з бацькам Ігарам Уладзіміравічам, які дапамагае сыну па секцыі, былі ў Жлобіне. Разам балелі за Юру, калі той змагаўся на рынгу. Сяргей Ігаравіч нават сарваў голас ад хвалявання.
А вось настаўніца СШ №3 імя Ягора Томкі Ларыса ЛАПКОЎСКАЯ ў чарговы раз ускалыхнула свет, праславіла сваё і школьнае імя. Яна перамагла ў Міжнародным конкурсе выкладчыкаў рускай мовы і літаратуры “Хрустальная чарнільніца”, які праходзіць пад эгідай Мінадукацыі Рэспублікі Беларусь, фонду “Рускі свет” і Міжнароднага педагагічнага клуба. Чытайце пра яе тут.
З НОВЫМ ГОДАМ! ЗАСТАВАЙЦЕСЯ З НАМІ!
Сёлета на Міёршчыну прыбылі па размеркаванні 102 маладыя спецыялісты. Пра сустрэчы з імі расказвалі і мы.
Вельмі хочацца верыць і спадзявацца, што некаторыя з іх абавязкова застануцца працаваць тут, на радзіме, як зрабіў гэта наш зямляк Мікіта Сасноўскі — інжынер-электронік на металапракатным заводзе. Яшчэ за школьнай партай вырашыў, што абавязкова вернецца пасля вучобы. Як сказаў — так і зрабіў!
Добрага настрою ўсім на Новы 2019 год!