«Удар был нанесен точно, в критический момент». Что пишут в соцсетях коллеги о смерти Алеся Липая
24.08.2018 11:06
—
Разное
Алесь Липай
Светлана Калинкина, Юрий Зиссер, Владимир Некляев и другие известные люди — о трагической новости.
Светлана Калинкина, журналистка «Белсата».
Зачем они его добивали? За что?
Многочасовой обыск дома, многочасовой обыск в компании, уголовное дело, задержание подчиненных… И вот теперь трагическая новость – умер Алесь Липай.
Зачем они его добивали? За что?
За то, что любил Беларусь?
За то, что был отчаянным романтиком и умел улыбаться, даже идя под конвоем на допрос?
За то, что умел работать?
За то, что умел жить?
За то, что до последнего верил в нас, белорусов? За то, что верил в людей?
Очень легко все списать на болезнь. И тогда, вроде как, никто не виноват. Судьба…
Но это не судьба, это нелюди, зная, что человек борется с тяжелой болезнью, отдают приказ добивать.
…В последнее время на странице Алеся в ФБ было очень много снимков неба. Глядя в небо, он уже видел в нем что-то такое, чего не видим мы.
Сегодня, я тоже смотрю на небо. Небо, ты все видишь! Не допусти, чтобы на этой земле, которую так любил Алесь, верх взяли нелюди! Останови их!
Многочасовой обыск дома, многочасовой обыск в компании, уголовное дело, задержание подчиненных… И вот теперь трагическая новость – умер Алесь Липай.
Зачем они его добивали? За что?
За то, что любил Беларусь?
За то, что был отчаянным романтиком и умел улыбаться, даже идя под конвоем на допрос?
За то, что умел работать?
За то, что умел жить?
За то, что до последнего верил в нас, белорусов? За то, что верил в людей?
Очень легко все списать на болезнь. И тогда, вроде как, никто не виноват. Судьба…
Но это не судьба, это нелюди, зная, что человек борется с тяжелой болезнью, отдают приказ добивать.
…В последнее время на странице Алеся в ФБ было очень много снимков неба. Глядя в небо, он уже видел в нем что-то такое, чего не видим мы.
Сегодня, я тоже смотрю на небо. Небо, ты все видишь! Не допусти, чтобы на этой земле, которую так любил Алесь, верх взяли нелюди! Останови их!
Юрий Зиссер, основатель TUT.BY.
К смерти Липая в 52 года и болезнях и смертях еще нескольких известных людей в недавнем прошлом. Несколько лет назад слышал сплетню о том, что при власти есть специальные шаманы, насылающие порчу на неугодных власти людей. Когда видишь, как руководители многих неугодных компаний мрут в возрасте, когда умирать явно рано, поневоле начинаешь верить в эту версию. Я на четверть медик и придерживаюсь более материалистических взглядов. Как известно, каждую секунду в организме человека образуется десяток раковых клеток. В норме наш иммунитет (точнее, Т-киллеры) их уничтожает. Когда же человек испытывает тяжелый длительный стресс, который невозможно избежать, не предав себя, защитные системы организма на время отключаются, и рак начинает размножаться. Поэтому наши силовики и есть те шаманы, которые своим многолетним прессингом и шантажом (и персональным, и на бизнес) физически уничтожают всех руководителей, не устраивающих власть. Коллеги по бизнесу, журналисты, все остальные! Пожалуйста, не поддавайтесь давлению!! Не надо доставлять чиновникам такую радость!
Дополнение. Многих чиновников прессуют точно так же. Как они могут хорошо работать под постоянным страхом и прессом? Тоже болеют.
Дополнение. Многих чиновников прессуют точно так же. Как они могут хорошо работать под постоянным страхом и прессом? Тоже болеют.
Францішак Вячорка, рэдактар новых медыя ў RFE/RL.
У кожнага чалавека, мабыць, ёсьць сябра, які заўжды прыходзіць на дапамогу. Дык вось такім сябрам для мяне быў Алесь, нягледзячы на розьніцу ва ўзросьце, і што мы бачыліся гады ў рады. Вось некалькі эпізодаў, калі Алесь прыходзіў на дапамогу:
— Журфак БДУ, 2006 год, Мяне хочуць паслаць на практыку у нейкую лукашэнкаўскую газэту. Алесь робіць паперу, гаворыць з кім трэба, і практыку я адбываю ў БелаПАН. Так Алесь стаў маім першым працадаўцам. Пасьля практыкі у БелаПАНе застаюся, некалькі гадоў супрацоўнічаю, вырашаю застацца ў журналістыцы.
— Празь некалькі гадоў. Салігорск, судзяць Шылу. Я прыехаў падтрымаць, нам усіх павязалі. Алесь пастанавіў, што трэба мяне вызваляць, зрабіў паперу, што я быў на рэдакцыйным заданьні. Дзякуючы Алесю, мяне вызвалілі, і ня выгналі з журфаку.
— Забралі ў войску. Алесь піша: “Не здавайся!”. І дае трыбуну для Армейскага дзёньніка. Вось што напісаў: «Мо Вы маглі б весьці для нас онлайн-дзёньнік? Давайце падумаем, як зрабіць Вашую службу менш прыемнай для іх :-)» Кожны тыдзень я дыктую праз тэлефон зацемкі пра дзедаўшчыну і гнілую бульбу ў казармах. Пасьля на аснове дзёньніка здымаецца фільм «Жыве Беларусь».
— А яшчэ быў адзін ліст ад яго, які я не забуду. У ім ён піша: «Важна быць ня проста журналістам, а і чэсным чалавекам. І толькі гэткае спалучэньне дазваляе служыць праўдзе, а не чыімсьці інтарэсам».
Вось гэтае «служыць праўдзе, а не чыімсьці інтарэсам» — гэта пра Алеся Ліпая. Такім ён быў, і такім я запомню яго назаўжды.
— Журфак БДУ, 2006 год, Мяне хочуць паслаць на практыку у нейкую лукашэнкаўскую газэту. Алесь робіць паперу, гаворыць з кім трэба, і практыку я адбываю ў БелаПАН. Так Алесь стаў маім першым працадаўцам. Пасьля практыкі у БелаПАНе застаюся, некалькі гадоў супрацоўнічаю, вырашаю застацца ў журналістыцы.
— Празь некалькі гадоў. Салігорск, судзяць Шылу. Я прыехаў падтрымаць, нам усіх павязалі. Алесь пастанавіў, што трэба мяне вызваляць, зрабіў паперу, што я быў на рэдакцыйным заданьні. Дзякуючы Алесю, мяне вызвалілі, і ня выгналі з журфаку.
— Забралі ў войску. Алесь піша: “Не здавайся!”. І дае трыбуну для Армейскага дзёньніка. Вось што напісаў: «Мо Вы маглі б весьці для нас онлайн-дзёньнік? Давайце падумаем, як зрабіць Вашую службу менш прыемнай для іх :-)» Кожны тыдзень я дыктую праз тэлефон зацемкі пра дзедаўшчыну і гнілую бульбу ў казармах. Пасьля на аснове дзёньніка здымаецца фільм «Жыве Беларусь».
— А яшчэ быў адзін ліст ад яго, які я не забуду. У ім ён піша: «Важна быць ня проста журналістам, а і чэсным чалавекам. І толькі гэткае спалучэньне дазваляе служыць праўдзе, а не чыімсьці інтарэсам».
Вось гэтае «служыць праўдзе, а не чыімсьці інтарэсам» — гэта пра Алеся Ліпая. Такім ён быў, і такім я запомню яго назаўжды.
Читайте также: 5 фактов об основателе БелаПАН Алесе Липае
Артем Шрайбман, политический обозреватель TUT.BY.
Сегодня вспомнили много крутых черт Алеся, но мне больше всего запомнится его чувство юмора. Два месяца назад я брал у него и у других глав негосударственных СМИ интервью для своей магистерской работы. Тема — как наши СМИ справляются с давлением властей или избегают его. Один из рисков — уязвимость офисов для прослушки, обысков и конфискации техники. Некоторые редакторы сказали, что проверяют свои помещения на жучки, другие — что забивают на это и не ведут важных бесед в помещении, третьи — что работают только на ноутбуках и забирают на ночь все домой. Самым крутым был ответ Алеся, который показал мне на пульт сигнализации.
— Мы не хвалюемся на гэты конт, мы пад надзейнай аховай міліцыі.
Светлая память, Алесь Иосифович.
— Мы не хвалюемся на гэты конт, мы пад надзейнай аховай міліцыі.
Светлая память, Алесь Иосифович.
Павел Свярдлоў, рэдактар «Еўрарадыё».
З Алесем Ліпаем мы пазнаёміліся ў 2004 годзе. Напачатку 5-га курса журфака я папрасіўся на практыку на БелаПАН і застаўся працаваць на паўгода. Тады ў агенцтве ўжо працавалі ключавыя людзі сённяшняй каманды. І яшчэ быў жывы Юрый Шырокі, партнёр і сябар Ліпая…
Гэта быў добры клас у маёй школе жыцця. Дзякуй вам, Алесь, за тое, што навучылі працаваць хутка і дакладна — так, як трэба.
Гэта быў добры клас у маёй школе жыцця. Дзякуй вам, Алесь, за тое, што навучылі працаваць хутка і дакладна — так, як трэба.
Уладзімір Някляеў, паэт.
Я ўкрыжаваны лёсам на крыжы,
Які завуць у сьвеце Беларусьсю.
Мой Бог, дапамажы! – Дапамажы, –
Бо я не паміраю, а баюся.
Хай мне гарэць у пекле на вагні,
Абы мой крыж у полымі не згінуў.
Элі!
Элі!
Лама савахфані!
Забі мой страх!
І выратуй краіну!
Ён усімі сіламі, якія меў, ратаваў Беларусь ад тых, хто яе нішчыць. Ратаваў, як паэт, як мастак, як журналіст – і найперш, як БЕЛАРУС. Сапраўдны. «Я непадробны, з Капыля, дзе непадробная зямля».
Гэтакіх людзей з крэўнай зямлі не ссунеш. Хоць на Калыме іх закапай – яны пад Капылём прарастуць. Ці ў Рудзенску, дзе ён пакладзецца ў беларускую зямлю, прытуліўшыся да маці.
Дзякуй ёй, што нарадзіла такога сына.
Дзякуй яму, што ён такі быў. І мог яшчэ быць, але што ж…
Забірае Бог паэтаў год ад году.
Забірае і бязродных, і Народных.
Ды а як іначай? Гэтаму народу
Мова продкаў сталася няроднай.
…Ну, пара.
Вершы і фота Алеся Ліпая.
Які завуць у сьвеце Беларусьсю.
Мой Бог, дапамажы! – Дапамажы, –
Бо я не паміраю, а баюся.
Хай мне гарэць у пекле на вагні,
Абы мой крыж у полымі не згінуў.
Элі!
Элі!
Лама савахфані!
Забі мой страх!
І выратуй краіну!
Ён усімі сіламі, якія меў, ратаваў Беларусь ад тых, хто яе нішчыць. Ратаваў, як паэт, як мастак, як журналіст – і найперш, як БЕЛАРУС. Сапраўдны. «Я непадробны, з Капыля, дзе непадробная зямля».
Гэтакіх людзей з крэўнай зямлі не ссунеш. Хоць на Калыме іх закапай – яны пад Капылём прарастуць. Ці ў Рудзенску, дзе ён пакладзецца ў беларускую зямлю, прытуліўшыся да маці.
Дзякуй ёй, што нарадзіла такога сына.
Дзякуй яму, што ён такі быў. І мог яшчэ быць, але што ж…
Забірае Бог паэтаў год ад году.
Забірае і бязродных, і Народных.
Ды а як іначай? Гэтаму народу
Мова продкаў сталася няроднай.
…Ну, пара.
Вершы і фота Алеся Ліпая.
Виктор Малишевский, блогер.
Забiрае Бог паэтаў год ад году.
Забiрае i бязродных, i Народных.
Ды а як iначай? Гэтаму народу
мова продкаў сталася няроднай.
Ён не разумее болей вершаў.
Ён не памятае словы гiмнаў.
I крывiцкi старадаўнi вершнiк
ў душах люду гэтага загiнуў.
Гонар, i каханьне, i свабода
перасталi адгукацца ў сэрцах.
Забiрае Бог паэтаў у народа,
як ратуюць абразы ад iншаверцаў.
…Ну, пара.
Па вечных цёмных водах
Сам вяслуючы ў адзеньнi зрэбным,
забiрае Бог паэтаў у народа.
Бо яны Яму яшчэ патрэбны.
Алесь Ліпай
Забiрае i бязродных, i Народных.
Ды а як iначай? Гэтаму народу
мова продкаў сталася няроднай.
Ён не разумее болей вершаў.
Ён не памятае словы гiмнаў.
I крывiцкi старадаўнi вершнiк
ў душах люду гэтага загiнуў.
Гонар, i каханьне, i свабода
перасталi адгукацца ў сэрцах.
Забiрае Бог паэтаў у народа,
як ратуюць абразы ад iншаверцаў.
…Ну, пара.
Па вечных цёмных водах
Сам вяслуючы ў адзеньнi зрэбным,
забiрае Бог паэтаў у народа.
Бо яны Яму яшчэ патрэбны.
Алесь Ліпай
Олег Гайдукевич, политик.
Увы, умер основатель БелаПАН и Навины.бай, Алесь Липай. Я был с ним знаком, но вот мой отец знал его со времён работы Алеся в «Знамя Юности» и начала проекта БелаПАН. Сейчас он сказал, что всю свою жизнь Алесь был порядочным человеком и главное — человеком слова, если он что-то говорил и обещал, можно было быть уверенным, что так и будет. Очень жаль, что он умер в расцвете сил и таком молодом возрасте. От себя скажу, что он вписал свое имя в историю журналистики Суверенной Независимой Беларуси. Самые глубокие соболезнования близким и родным. Пусть земля будет пухом.
Сяргей Навумчык, журналіст RFE/RL.
Гэты здымак Алеся я зрабіў у лістападзе ў сябе дома, ён папрасіў чырвонага віна, але толькі крыху адглынуу. Мы прагаварылі цэлы вечар. Пераважна, пра ягоную хваробу. Калі я ведаў пра яе некалькі гадоў, дык, пэўна, ведалі і тыя, хто адсочваў жыцьцё Алеся «по долгу службы». Удар быў нанесены дакладна, у крытычны момант.
«Душа імкнецца вонкі — не ўтрымаць…». Душа Алеся цяпер на Небе, а з намі — зробленае ім на зямлі, для Беларусі.
«Душа імкнецца вонкі — не ўтрымаць…». Душа Алеся цяпер на Небе, а з намі — зробленае ім на зямлі, для Беларусі.
Фота: Сяргей Навумчык
Редакция UDF.BY соболезнует родным, близким и коллегам Алеся Липая.