Мілінкевіч і расійскія грошы
Гэта была рэальная жагва. Вы думалі, будзе новы Мілінкевіч? Не, гэта той самы Мілінкевіч. Які робіць стаўку на такую правільную еўрапейскую рыторыку, што хоць ты спі ў першым шэрагу.
Тут нацыя вымірае, мова гіне, антынародны рэжым танчыць на касцях, а ён «за пяць гадоў наблізіць Беларусь да Еўропы». Le style c’est l’homme meme, як казаў Флабэр.
Мілінкевіч не сказаў многага з таго, на што ад яго хацелі пачуць адказ. Мяне, у прыватнасці, турбуюць размовы пра падтрымку апазіцыі Расіяй.Маўляў, Расія ўжо распачала свой палітычны праект у Беларусі.
Чаму Мілінкевіч не адкаментаваў гэтыя чуткі ані словам? Можа, таму што гэта толькі чуткі. А можа праз свой стрыманы палітычны стыль.
Што сказаў бы на месцы Мілінкевіча я? Што
беларуская апазіцыя — гэта апазіцыя ідэй, а не апазіцыя грошай. Што спадзявацца на расійскую падтрымку – маральна гібельна, а палітычна – інфантыльны авантурызм.Смешна, калі палітыкі, ужо лысыя, а паводзяць сябе як дзеці, наступаючы на тыя самыя граблі, што іхныя папярэднікі 9, 7 і 5 гадоў таму.
Калі палітык глядзіць у той бок, гэта паказвае: яго пазіцыі нястойкія. Гэта не лідэр для нацыянальнай апазіцыі.
Гандаль з Расіяй, ва ўсіх сэнсах гэтага слова, — без таго не абысціся ні апазіцыі, ні любому будучаму кіраўніку Беларусі. Але
ніякія тайныя дамовы з Масквой недапушчальны, яны будуць гібельны для асобных палітыкаў, як яны былі б гібельны для краіны, калі б яны заключаліся ад імя краіны. Маскоўскія грошы стануць каменем, які пацягне гэтых палітыкаў на дно.Барыс Тумар