На працягу чатырох гадоў брэсцкі фермер вырошчвае экалагічна чыстыя прадукты

Аляксандра Тыманюка, які вядзе гаспадарку непадалёк ад вёскі Чэрск Брэсцкага раёна, хочацца назваць чалавекам-аркестрам. Не толькі таму, што ён сумяшчае некалькі прафесій. А з той прычыны, што прадукцыю, якую ён вырошчвае ўласнымі рукамі, Аляксандр рэкламуе, прадае і дастаўляе пакупнікам выключна сам. Аб тым, як гарадскі жыхар зацікавіўся сельскай гаспадаркай і якім прынцыпам ён кіруецца ў сваёй дзейнасці, размова карэспандэнта "Р" з фермерам Аляксандрам Тыманюком.

Як прызнаецца сам Аляксандр, упершыню ён зацікавіўся вядзеннем уласнай гаспадаркі выпадкова. Усё пачалося з адпачынку на беразе ракі пад Мінскам.

- Я адпачываў там некалькі тыдняў, а пасля вяртання ў Брэст зразумеў, што мне ў горадзе неяк цесна, - расказвае Аляксандр. - Тады і вырашыў, што трэба нейкі час жыць у вёсцы. Знайшоў хутар за Чэрскам, потым набыў зямлю. Цяпер я фермер і вяду тут уласную гаспадарку. Зрэшты, гарадскога жыцця я не пакінуў - у Брэсце мая жонка і дзіця.

У фермерскім "асартыменце" Аляксандра звыклыя для ўсіх бульба, буракі, морква, пшаніца, памідоры, суніцы, цыбуля, кукуруза і нават кавуны. Гэты пералік мог бы здасца даволі банальным і тыповым для Беларусі, калі б не адна акалічнасць. Уся гародніна і садавіна з Аляксандрава "маёнтка" расце выключна на арганічных угнаеннях - гноі і спаленай саломе. Гэта значыць, можа называцца модным сёння словазлучэннем "экалагічна чысты прадукт".

Пакуль што плошча, занятая культурамі, не такая вялікая ў параўнанні з зямлёй, якая праходзіць ачыстку: 7 гектараў супраць 26. Але з цягам часу, калі ў глебе не застанецца ўжытых раней хімікатаў, і яе можна будзе ўводзіць у абарот.

Зрэшты, і цяпер ураджайнасць на зямлі брэсцкага фермера не можа яго не цешыць.

- Сёлета я ўжо даставіў пакупнікам больш за 600 кілаграмаў цыбулі, прыкладна 4 тоны бульбы і 7 тон зерня, - падлічвае Аляксандр.

Слова "даставіў" тут дарэчы, бо Аляксандр - сам сабе "служба дастаўкі".

- Асабліва прыемна, што сёлета ў мяне замаўлялі прадукты пенсіянеры, ветэраны, інваліды, - дзеліцца ўражаннямі фермер. - У такія хвіліны адчуваеш сапраўдную асалоду ад працы і яе плён, што змог зрабіць камусьці лепш не толькі за кошт якасці тавару, але і стаўленнем да справы.

Што цікава, ядром сваёй працы Тыманюк лічыць пачуцці і адчуванні, якія дорыць ягоная прадукцыя пакупніку. Гаворка тут не толькі пра насычаны смак і каларыт гародніны і садавіны. Стварае брэсцкі фермер і асаблівыя падушкі, унутры якіх - шалупінне ад грэчкі ці майскі збор палявых зёлак. Вядома, што яшчэ нямецкая армія выкарыстоўвала ў падушках шалупінне, і тыя, хто паспрабаваў ўжо спаць на іх, не расчараваліся.

Дарэчы, лепшая рэклама для брэсцкага фермера - гэта непасрэдная камунікацыя з пакупнікамі.

- Лепш за ўсё папросту наладжваць адносіны з пакупнікамі, а не ўбіваць у галаву непатрэбную інфармацыю, - гаворыць Аляксандр. - А лепшая зваротная сувязь - гэта гутарка са сталымі кліентамі.

Паводле слоў самога фермера, у яго былі думкі выйсці на больш шырокія рынкі.

- Сапраўды, я звяртаўся да буйных гандлёвых сетак з прапановай ствараць у іх крамах экалагічныя паліцы, - расказвае ён. - Але хацелася б, каб гэтая зацікаўленасць зыходзіла з абодвух бакоў.

Таму цалкам зразумела, чаму ў Брэсце няшмат хто ведае аб дзейнасці экафермера. Тым не менш кліентаў Аляксандру ніколі не бракуе: хоць сабекошт прадукцыі вышэй на 30%, продаж без надбавак дазваляе рэалізаваць яе па рыначных цэнах.

- Не магу сказаць, хто часцей звяртаецца да мяне, - задумваецца Аляксандр, - дый сам я не прызвычаены дзяліць людзей на забяспечаных і не вельмі. Куды больш важна, каб чалавек быў свядомы і каб ён добра разумеў, чаму і навошта гэта робіць. Канечне, мода на здаровы лад жыцця, калі гэта толькі мода, нічога не дасць чалавеку. Толькі тады, калі ён зразумее, што экалогія - гэта нешта больш шырокае, чым адна толькі чысціня, пачнуцца пазітыўныя змены.

Паводле меркавання Аляксандра, фундамент якасці жыцця - гэта чыс-ціня і разнастайнасць, прычым не толькі ў ежы, але ва ўсім, што акружае чалавека. Экапрадукты толькі адзін з элементаў мазаікі здаровага існавання. Таму брэсцкі фермер раіць не толькі чыста харчавацца, але і чыста жыць, цікавіцца светам, не баяцца паглыбляцца ў невядомае.

- Калі б мне пяць гадоў таму сказалі, што я буду фермерам, я б толькі рассмяяўся гэтаму чалавеку ў твар, - гаворыць Аляксандр. - У мяне дзве адукацыі - юрыдычная і тэрапеўтычная, і вось бачыце - усе яны незаўважна "абраслі" сельскай гаспадаркай.

Відаць, мае рацыю фермер з-пад Брэста, бо ў спісе ягоных заняткаў не толькі фермерства, але таксама догляд за ўласнай аграсядзібай і праца з праблемнымі падлеткамі. І, гледзячы на Аляксандра, разумееш: свой галоўны прынцып - займацца тым, што дастаўляе асалоду, - ён выконвае. Ці не варта браць з яго прыклад?