“Крамбамбуля” сыходзіць у лясы. Гісторыя легендарнага праекту ў фотаздымках
29.10.2015 09:37
—
Новости Культуры
Легендарная і непаўторная “Крамбамбуля” сыходзіць у лясы. Што насамрэч музыкі схавалі пад гэткай лірічнай фармулёўкай, лёгка здагадацца — праект, што цешыў нас апошнія амаль пятнаццаць гадоў, перастае існаваць, але застаецца на магнітафонных стужках, дысках, мр3-плеерах і ў нашых успамінах.
7 лістапада “Крамбамбуля” прадставіць развітальны альбом “Чырвоны Штраль”. Так склалася, што на знакавы выступ “Крамбамбуля” збірае сваіх прыхільнікаў не ў Мінску, а ў Вільні. Зразумела, чаму не ў Мінску, і зразумела, чаму ў Вільні.
Напярэдадні канцэрту заснавальнік, лідар і голас “Крамбамбулі” Лявон Вольскі на прапанову Naviny.by адшукаў у сваім хатнім фотаархіве здымкі, з дапамогай якіх мы паспрабуем візуалізаваць гісторыю “Крамбамбулі”.
Намаляваны мною варыянт вокладкі першага альбому “Крамбамбулі”. Паводле задумы, замест налепкі на вялікай бутэльцы мусіць быць прарэз, а на самой кружэлцы мусяць знаходзіцца выявы налепак розных вядомых напояў — тэкіла, ўіскі, агуард’ентэ і г.д. Памер гэтых налепак павінны быў супадаць з памерам прарэзу. То бок, можна было выбіраць, якая налепка будзе на бутэльцы.
|
Прэс-канфэрэнцыя з нагоды выхаду “Застольнага альбому” — першага альбому. Рэстарацыя “Печкі-лавачкі”. Інтэрвію ў мяне бярэ Вольга Бабак, журналістка, якая першы раз у нашым жыцьці на нейкае сьвята зварыла паводле рэцэпту са старой кнігі і дала нам пакаштаваць напой “крамбамбуля”. Гэтая дэгустацыя ў Волінай хаце вылілася ў цэлы музычны праект. Калі ўжо былі запісаныя ўсе песьні першага альбому, мы доўга думалі, як назваць усё гэта. Бо напачатку крамбамбуля фігуравала проста як адзін з элемэнтаў сусьветнага глясарыю на альбоме. І раптам прыйшло разуменьне, што ўсё ляжыць на паверхні. Так зьявіўся праект “Крамбамбуля”, пра які потым доўга яшчэ дыскутавалі: што гэта — гурт ці супольны праект? Час паказаў, што гэта творчая майстэрня вялікае колькасьці беларускіх музыкаў, да якіх у розныя часы далучаліся творцы зь іншых краінаў — Літвы, Польшчы, Нямеччыны, Нарвэгіі, Шатляндыі… |
“Крамбамбуля” аддае “Рак-карону” сынам Уладзіміра Мулявіна на “Рок-каранацыі-2003”. Ну, вось так мы вырашылі.
|
Першая фотасэсія “Крамбамбулі” ў атэлье Андрэя Шчукіна. Вопратка куплялася часткова на “поле цудаў” на ждановіцкім рынку, часткова пазычалася ў знаёмых. Выглядаць усе мусілі “дзіўнавата”. Адмыслова былі знойдзеныя іміджавыя вусы, але на гэтым фота некаторым іх не хапіла. |
“Песьняроўская” студыя, дзе пісаліся “Каралі раёну”. Нашае трыа пераканаўча робіць выгляд, што сьпявае “Бэль” для фатографа. Калі хто ня памятае — гэта колішні хіт з мюзыклу “Сабор Парыскай Маткі Боскай”. Мы насамрэч запісалі ўсё — і музыку, і вакалы, але не атрымалі правоў на выкарыстаньне матар’ялу. Шкада. |
Фотасэсія перад “Каралямі раёну”. Ну, што тут казаць, дастаткова паглядзець на гэтых пэрсанажаў! |
Ну, як назваць гэтую фотку? Тры каралі? Тры калдыры! |
Завяршэньне фотасэсіі. Апроч “трох каралёў” у кадры прысутнічаюць: Міхал Анемпадыстаў, Ганна Вольская (пярэдні плян, на кукішках), Яўген Калмыкоў (паміж мной ды Міхалком), Мацей Сабураў (за Кулінковічам), Вольга Пракоп’ева (парад Сабуравым, за Вольскай).
|
Віталь Драздоў, Аляксей Хацкевіч і Яўген Калмыкоў самааддана падпяваюць “23 феўраля”. Гэта было ў 2003-2004 на вялікім шоў у КЗ “Мінск”. Там было ўсё — Вольскі-Міхалок-Кулінковіч выконвалі “Бэль”, Гюнэш сьпявала азэрбайджанскую народную песьню, гарачыя танцоркі дэманстравалі танец жывата, і нават белы лімузін завез пасьля канцэрту вакалістаў на вячэру ў рэстарацыю. |
Афіша “буйнакалібэрнага шоў”. Пасьля канцэрту асноўныя ягоныя “зоркі” насамрэч мусілі ехаць у рэстарацыю “Камяніца” на вячэру з тымі, хто выйграў у лятарэю гэты бонус. Вясёлыя былі часы! Насычаныя падзеямі. Я таксама там быў — і на сцэне, і ў лімузіне, і ў рэстарацыі ))). |
Пярэдадзень новага 2004 ці 2005 году. “Камсамольская праўда” арганізавала цікавую акцыю — падпіска на “Камсамолку” разам з “Крамбамбуляй”. Да нас падыходзілі людзі, фоткаліся, бралі аўтографы, падпісваліся ці то проста атрымлівалі сьцяжок і, задаволеныя, ішлі па сваіх пераднавагодніх справах. Такіх здымкаў было вельмі шмат. Я маю на ўвазе, з рознымі людзьмі )).
|
Здаецца, гэта Гомля. Абед перад канцэртам. Наш першы ўсебеларускі тур. Сярод іншых на здымках вы можаце пабачыць Сяргея Ахрамовіча (з доўгай і дагледжанай барадой), які пэўны час граў ў “Крамбамбулі” на баяне, і Гюнэш Абасаву (у афрыканскіх косках), якая два гады канцэртавала з намі. Напрыканцы 2004-га. |
Прэзэнтацыя альбому “Радыё Крамбамбуля 0.33 fm” у клюбе “Сфера”, снежань 2004-га. Не для шырокае публікі, для журналістаў. Тады былі напоі, закускі, канцэрт, боўлінг і аэрахакей, адтапырка. |
Я сьпяваю “Абсэнт” з аркестрам Тэатру опэры і балету. Гэта быў праект Ягора Хрусталёва. Выглядае ўсё прыгожа, але рэпэтыцыяў было мала, і аркестар граў крыху парадаксальна. |
“Зайчыная” фотасэсія. З Ганнай адмыслова замаўлялі каптурыкі з вушкамі ў трыкатажным атэлье на вуліцы Рэвалюцыйнай. Канструкцыя дазваляла надаваць вушам розную форму. І кожны “наладжваў” іх паводле свайго характару, сваёй натуры. Канцэпцыя фотасэсіі належыць Міхалу Анемпадыставу. Мелася на ўвазе, што фотасэсія будзе канцэптуальна прывязана да Вялікадню. Зайчыкі-трусікі, яйкі, сьвяточны стол. Усё як належыць. |
Дзіўны фотаракурс з канцэрту ў менскім клюбе, студзень 2005-га. |
Смаленскі бізнэсмэн запрасіў нас выступіць у яго на народзінах. Вось, выступілі. Пад сьцягам — сам нованароджаны. |
Украінскі пасьлямайданаўскі тур. Аранжавыя элемэнты ў адзеньні і аксэсуарах. Аранжавы шалік вогненна грэе маю шыю. Праз аранжавыя акуляры Гюнэш упэўнена глядзіць у сваю сьветлую будучыню… |
Неяк мы гралі на фэстывалі “Сяброўская бяседа” на Беласточчыне. Мы — гэта значыцца, “Крамбамбуля” зь Сяргеем Міхалком. Кожнаму ўручылі пакуначак з яблыкам, цыбуляй, памідорам, бутэлькай самагонкі і яшчэ чымсьці агратурыстычным. Вось мы сядзім, рэалізоўваем гэтыя падарункі. |
Падчас навагодніх канцэртаў мы заўсёды па-рознаму пераўвасабяліся. Тут я ў ролі Джэка Вераб’я ў таварыстве добрых душэўных людзей ня ведаю дзе напярэдадні чарговага Новага году. А побач са мною — Вольга Бабак. |
Піва “Баброў” і непасрэдна Сяргей Левін (побач са мной на сцэне) сьвяткуе Новы год. |
2007 год. Бярэсьце. Сьвята гораду. Вось цікава — правесьці канцэрт у нейкай залі было праблематычна, але на сьвятах гарадоў гралі ўвесь час. Падчас наступных забаронаў гэтую акалічнасьць падрэдагавалі. Сьвяты скончыліся.
|
Пераднавагодняя фотасэсія найвялікшага складу “Крамбамбулі” — з бэк-вакалісткамі, Гюнэш і А.Кулінковічам. |
Перад турам “Хвалі пазытыву” — фотасэсія і рэклямовы ролік. Толькі-толькі скончыўся першы пэрыяд забаронаў. Значыцца, гэта 2008-ы. Усе глямурныя, у меру фолькавыя… Спрабуем ляцець. |
Музыкі “Крамбамбулі” часоў альбому “Драбадзі-драбада” (2011). Суворыя шатляндзкія хлопцы. Дарэчы, на мне сапраўдны кілт, куплены ў Лёндане на Брык Лэйн, фрыкавай вуліцы, дзе прадаюцца ўсялякія рарытэты і проста цікавыя рэчы. |
Другі (з трох запар) канцэрт у віленскім клюбе Loftas, куды мы перанесьлі прэзэнтацыю “Драбадзі-драбада” пасьля забароны гэтае акцыі ў Менску. Як бачыце, усё было звышпазытыўна. Нават на сцэне прысутнічалі вось гэткія прадмэты жаночага гардэробу. |
Так мы тлумачылі ў сацсетках забарону прэзэнтацыі альбому “Драбадзі-драбада” ў адным зь менскіх клюбаў. |
Сяло Буды, Беласточчына. Агратурыстыка. “Крамбамбулю” запрашалі граць там канцэрты для рознае публікі з цэнтральнае ды заходняе Польшчы. Гэтыя людзі адпачывалі, уражваліся прыгажосьцю Белавескай пушчы (на польскім баку яна таксама ёсьць, калі хто ня ведаў), выпівалі-закусвалі і танчылі на нашых канцэртах. |
Перад канцэртам на Майдане ў Кіеве. Наколькі я памятаю, гэта быў лістапад 2013-га. У паветры — пах дыму з мэталёвых бочак, каля якіх грэліся паўстанцы. І мы. Канцэрт быў незабыўны! Неўзабаве пасьля яго мы выбраліся ў Вільню запісваць партызанскі альбом. Цяпер ужо вядомая ягоная назва — “Чырвоны Штраль”. |
Гэта ўжо найноўшая гісторыя. Алесь-Францішак Мышкевіч (бас), тагачасны гітарыст “Крамбамбулі” Алег Гарус і я — партызанскі мікра-атрад у лясах Меншчыны. У нашых руках прылады для прыгатаваньнья напою “крамбамбуля” ў палявых (у дадзеным выпадку, лясных) умовах. |
Фотасэсія для альбому “Чырвоны Штраль”. Гэтак “Крамбамбуля” выглядае зараз, гэткімі мы будзем на канцэрце ў Вільні. Ну дык пабачымся! |