Чым забінтаваць сэрца

Гэты лірычны твор вядомага беларускага паэта Уладзіміра Дубоўкі, бясспрэчна, можна аднесці да ліку вершаў пра каханне. Ён кранае душу і, як кажуць, адразу западае ў сэрца.

Ты руку сваю забінтавала,

маладая… як цябе і клікаць?

Маё сэрца рвецца на кавалкі

і сціскаецца тугой вялікай.

Вусны пацалую шчыра, моцна,

прытуліся… Хай гавораць людзі:

словы іх, як палыновы воцат,

звінавацяць і мяне ў блудзе.

Ці ж я буду скардзіцца на крыўду:

у душы паэта — чорт зламае карак.

Плач душою, а часіны прыйдуць,

слёзы завіюцца у каралі…

Ты руку сваю забінтавала,

чым я раны сэрца забінтую?

Яно рвецца, рвецца на кавалкі

за сябе, цябе і за другую.

А вось як ён гучыць у перакладзе на рускую мову, які зрабіла Вікторыя Салаўёва:

Ты свою забинтовала руку,

молодая... как тебя и звать-то?

Сердце стонет, сердце сжалось в муке,

а тоска зовет в твои объятья.

Губы поцелую крепко, страстно,

ну прижмись... Плевать, что скажут люди:

их слова — полынный уксус — ясно,

даже мне вину припишут в блуде.

Обижаться все равно не стану:

ведь поэт в душе — черт ногу сломит,

Плачь душою. Времена настанут —

слезы серебром печаль омоют.

Ты свою забинтовала руку,

чем я раны сердца забинтую?

Разрывается оно от муки

за себя, тебя и за другую.

І напрыканцы некалькі слоў звычайных перакладаў:

Жамерыны — выжимки, мезга

Бобачка — горошинка, катышек

Гідліва — брезгливо

Нашкодзіць — навредить

Лузаць — лущить

Загаіць — излечить

Калматы — мохнатый

Наготка — ноготок (бот.)

Паказальнік — указатель

На гэтым сёння ставім кропку. Спадзяюся, у наступны раз зноў нешта цікавае пашукаем.