Каханне хоць на міг...

Здаецца мне, што няма ніводнага беларуса, які б не ведаў верш Максіма Багдановіча «Зорка Венера». Дзякуючы цудоўнай мелодыі і «Песнярам» гэты твор у выглядзе раманса да гэтага часу гучыць на прасторах некалі надзвычай магутнай дзяржавы. Нагадаем некалькі радкоў з твора, якому ўжо больш за сто гадоў:

Зорка Венера ўзышла над зямлёю,

Светлыя згадкi з сабой прывяла...

Помнiш, калi я спаткаўся з табою,

Зорка Венера ўзышла.

З гэтай пары я пачаў углядацца

Ў неба начное i зорку шукаў.

Цiхiм каханнем к табе разгарацца

З гэтай пары я пачаў...

А вось як гучыць верш у перакладзе на рускую мову, які зрабіла Святлана Кірэева:

Вновь, лишь Венера взошла 

  над землёю,

Память о прошлом в душе ожила...

В час, когда я повстречался с тобою,

Помнишь, Венера взошла?

Ярче и ярче горит каждый вечер

Звездочка эта на фоне зари.

Тихий огонь моей муки сердечной

Ярче и ярче горит.

Время разлуки пришло так нежданно,

Словно судьбы приговор нам прочло.

Милая, как обожал я тебя, но

Время разлуки пришло.

Буду в далеком краю тосковать я,

В сердце храня эту тайну свою;

Каждую ночь той звездой любоваться

Буду в далеком краю.

Лишь посмотри на нее, — в одночасье

Мы в небесах свои взгляды сольем...

Чтоб хоть на миг воскресить 

  наше счастье,

Ты посмотри на нее...

А цяпер вашай увазе некалькі слоў звычайных перакладаў:

Желание — жаданне

Клецка — галушка

Лукошко — сявенька

Изморось — імжа

Объяснять — тлумачыць

Ботва — цяўнік

На гэтым сёння ставім кропку. Спадзяюся, у наступны раз зноўку нешта цікавае пашукаем.