Некалькі пазітыўных фактаў аб імпатэнцыі

Калі б ты быў опосумам, у цябе б іх было два. А будзь ты маржом, у цябе там наогул была б вялікая надзейная костка.

Але біялагічная подласць заключаецца ў тым, што менавіта нам у якасці органа размнажэння дасталася выключна хісткая і капрызная канструкцыя. Застаецца здзіўляцца, што менавіта мы, замест таго, каб ціха выміраць ў Чырвонай кнізе, апанавалі сабой усю планету. Прыходзіцца выказаць здагадку, што мы гэта зрабілі проста назло абставінам.

Як гэта не працуе.

Згодна з табліцай вядомых сэксолагаў мінулага стагоддзя У. Мастэрса і В. Джонсана, пра эректыльнцю дысфункцыю можна гаварыць, калі цяжкасці ўзнікаюць у 25% спробаў здзейсніць палавы акт (калі падобнае адбываецца радзей, то гэта лічыцца палавой нормай). Існуе пяць разнавіднасцяў дысфункцыі, якія могуць вар’іравацца ў аднаго мужчыны, але звычайна ў кожнага ёсць свой любімы канёк.

1. Перыядычныя збоі.

Часам ты падобны на сумесь труса з адбойным малатком, часам — на нябожчыка. І горш за ўсё тое, што ты ніколі не ў стане прадбачыць, як павядзе сябе твой непрадказальны арганізм — хоць крыштальны шар і калоду Таро з сабой насі. Ніякай заканамернасці ў раскладзе прыліваў і адліваў няма: прывабнасць партнёркі, працягласць ўстрымання, асаблівасці мясцовасці, клімату і часу сутак — усё гэта не мае абсалютна ніякага значэння. Падобна на тое, што гэты дробны падонак проста кожны раз кідае манетку і глядзіць, што выпала — арол або рэшка.

2. На асаблівых умовах.

Ты дакладна ведаеш, што табе патрэбна для паўнавартаснага палавога акту: папярэдні аральны сэкс, гук вады, малінавыя прасціны і каб побач сядзеў дзядуля ў крэсле-качалцы. І калі хоць бы адзін з гэтых фактараў адсутнічае, то спектакль не адбудзецца. І табе яшчэ пашанцавала, таму што ў мужчын з такім выглядам дысфункцыі могуць быць яшчэ куды больш непрыемныя абмежаванні — напрыклад, эрэкцыя ў іх можа наступаць толькі пры мастурбацыі, толькі ў поўнай цемры або толькі пры сексе з адной адзінай жанчынай — сваёй уласнай жонкай (ну, ці наадварот: з кім заўгодна, толькі не з ёй).

3. Недастатковая эрэкцыя.

Не, эрэкцыя ў нас як бы ёсць, але ўжо вельмі няўпэўненая. Працоўны орган ніяк не наводзіць на думку аб гэтак любімых у жаночых любоўных раманах «сталёвых дзідах», «уздыбленых жэзлах» і «каменных слупах». Калі ўжо карыстацца падобнымі тэрмінамі, то, хутчэй тут можна было б казаць пра каўбаскі далікатнага стану або аб тым, што выціскаецца з цюбіка зубной пасты. Прычым калі пры дапамозе верхніх канечнасцяў запхаць ўсё гэта куды трэба, то нават можа выйсці цалкам нічога сабе, нават з бурным аргазмам пад канец. Але ўсё роўна ў абодвух партнёраў застаецца адчуванне нейкай падлянкі.

4. То ўзлёт, то пасадка.

«Эрэкцыя — вельмі дзіўная з"ява. То яна ёсць — і раптам адразу няма», — мог бы праспяваць пасталеўшы Віні-Пух, сутыкнуўшыся з такім выглядам дысфункцыі, пры якім эрэкцыя ўзнікае і знікае падчас палавога акту спантанна, не падпарадкоўваючыся ніякім знешнім умовам. У прынцыпе, пастаяннае частковае ўзмацненне і паслабленне яе падчас акта — цалкам натуральная з’ява. Справа ў інтэнсіўнасці перападаў. Калі на спадзе акт даводзіцца перарываць і рабіць гэта па дзесяць разоў, то нават самы філасафічны мядзведзь можа выйсці з сябе.

5. Зусім прыплылі.

Ну і напрыканцы добрая навіна: стоадсоткавая імпатэнцыя — вельмі рэдкая рэч, што сустракаецца толькі пры вельмі сур’ёзных парушэннях здароўя. Нават у кастратаў з выдаленымі яечкамі перыядычная эрэкцыя цалкам не выключаецца і нават самы стары ўзрост не робіць нас непрыдатнымі да сэксу.