Беларускія кінадакументалісты атрымалі Гран-пры фестываля ў славацкай Кошыцэ
17.06.2010 16:04
—
Новости Культуры
Дакументальны фільм "Днюка" ўзнагароджаны галоўным прызам XVI міжнароднага фестываля лакальных тэлевізіяў, які адбыўся 9–12 чэрвеня ў славацкім горадзе Кошыцэ.
У конкурсе фестывалю бралі ўдзел 94 фільмы і тэлепраграмы з розных краінаў свету.
Разам з "Днюкаю" за ўзнагароды змагаліся 13 іншых беларускіх работ, але менавіта стужку маладых беларускіх рэжысёраў Андрэя Куцілы і Аляксандра Налівайкі журы адзначыла як выдатую работу. Паміж іншым, хлопцы атрымалі спецпрэмію ад мэра горада Кошыцэ.
Здымкі адбываліся ў вёсцы Лышча на Піншчыне. "Днюка" распавядае пра паўсядзённасць палескага сяла. Гэта вельмі маляўнічы і натуралістычны вобраз мікракосмасу людзей старога веку. Часам смешны, часам – журботны.
"Адзін з чальцоў журы, - распавядае Андрэй Куціла, - у прыватнай размове сказаў, што фільм нагадвае яму паэму. Вельмі прыемнае параўнанне. Кожны адзначаў шчырасць і натуральнасць кінаапавядання, асабісты аўтарскі погляд, назіранне без ціску на герояў і рэчаіснасць. Вядома, цікава было гледачам менавіта назіраць за некаторымі падрабязнасцямі беларускага ладу, адчуваць фальклорныя матывы. Аказалася, у звычайнай беларускай вёсцы, нягледзячы на цяжкасці побыту, на сваркі і лаянку, можна разглядзець гарманічныя адносіны паміж чалавекам і прыродаю, мужчынам і жанчынаю. Калі нацыянальнае ператвараецца ў наднацыянальнае, гэта можа мець пэўны водгук. Што і адбылося. Я да апошняга не верыў, што атрымаю галоўную ўзнагароду фестываля, і быў шалёна шчаслівы, бо яна першая такога ўзроўню і запомніцца на ўсё астатняе жыццё!"
У конкурсе фестывалю бралі ўдзел 94 фільмы і тэлепраграмы з розных краінаў свету.
Разам з "Днюкаю" за ўзнагароды змагаліся 13 іншых беларускіх работ, але менавіта стужку маладых беларускіх рэжысёраў Андрэя Куцілы і Аляксандра Налівайкі журы адзначыла як выдатую работу. Паміж іншым, хлопцы атрымалі спецпрэмію ад мэра горада Кошыцэ.
Здымкі адбываліся ў вёсцы Лышча на Піншчыне. "Днюка" распавядае пра паўсядзённасць палескага сяла. Гэта вельмі маляўнічы і натуралістычны вобраз мікракосмасу людзей старога веку. Часам смешны, часам – журботны.
"Адзін з чальцоў журы, - распавядае Андрэй Куціла, - у прыватнай размове сказаў, што фільм нагадвае яму паэму. Вельмі прыемнае параўнанне. Кожны адзначаў шчырасць і натуральнасць кінаапавядання, асабісты аўтарскі погляд, назіранне без ціску на герояў і рэчаіснасць. Вядома, цікава было гледачам менавіта назіраць за некаторымі падрабязнасцямі беларускага ладу, адчуваць фальклорныя матывы. Аказалася, у звычайнай беларускай вёсцы, нягледзячы на цяжкасці побыту, на сваркі і лаянку, можна разглядзець гарманічныя адносіны паміж чалавекам і прыродаю, мужчынам і жанчынаю. Калі нацыянальнае ператвараецца ў наднацыянальнае, гэта можа мець пэўны водгук. Што і адбылося. Я да апошняга не верыў, што атрымаю галоўную ўзнагароду фестываля, і быў шалёна шчаслівы, бо яна першая такога ўзроўню і запомніцца на ўсё астатняе жыццё!"