За ўраджэнца Баранавічаў б’юцца ў Канах
17.04.2010
—
Новости Культуры
Ігравы дэбют ураджэнца Баранавічаў Сяргея Лазніцы «Шчасце маё» ўключаны ў конкурсную праграму Канскага кінафэсту.Пра гэта паведамляе афіцыйны сайт фэстывалю. 63-і Канскі фэст мае адбыцца з 12 па 23 траўня.
Канскі намінант Сяргей Лазніца нарадзіўся ў Баранавічах у 1964 годзе. Праз год ягоныя бацькі пераехалі ў Кіеў. Там Лазніца скончыў Кіеўскі Політэхнічны інстытут дый працаваў у Інстытуце кібернэтыкі. Але ў 1991 годзе ён паступіў у рэжысёрскую майстроўню Наны Джарджадзэ ў Інстытут кінематаграфіі, што ў Маскве. З 2001 году Лазніца жыве з сям’ёй у Нямеччыне, але асноўныя фільмы зняў у Санкт-Пецярбургу.
Лазніца добра вядомы ў дакументальным кіно, дзе мае статус прыжыццёвага класіка і рэфарматара кінамовы. Ягоная стужка «Паўстанак» знятая, як метафізічнае насланнё. У фільме «Пасяленне» праз твары хворых праступае вобраз і падабенства Божае.
Пра ігравую стужку Лазніцы «Шчасце маё» пакуль мала што вядома. Гэта міжнародны праект, зняты Нямеччынай, Галандыяй і Украінай. Аператарам выступіў румынскі майстар Алег Муту, які ствараў «4 месяцы, 3 тыдні, 2 дні», здымкі праходзілі ў Чарнігаўскай вобласці Украіны з удзелам мясцовых жыхароў.
Беларускі чыннік карціны таксама важкі.
Гукарэжысёрам стужкі стаўся беларускі творца Уладзімір Галаўніцкі, а галоўную ролю кіроўцы-дальнабойніка сыграў актор Беларускага Тэатру юнага гледача Віктар Немец. Паводле анонсу, ягоны герой збіваецца з трасы і губляецца на дзікіх прасторах рускай правінцыі, дзе сустракаецца з ветэранамі, прастытуткамі, разбойнікамі дый міліцыянтамі.
За права лічыць Сяргея Лазніцу сваім творцам ужо спрачаюцца Расея і Украіна. У Беларусі ёсць усе шанцы далучыцца да гэтае спрэчкі. Наступная ігравая стужка, якую плануе зняць Сяргей Лазніца — экранізацыя аповесці Быкава «У тумане».
Канскі намінант Сяргей Лазніца нарадзіўся ў Баранавічах у 1964 годзе. Праз год ягоныя бацькі пераехалі ў Кіеў. Там Лазніца скончыў Кіеўскі Політэхнічны інстытут дый працаваў у Інстытуце кібернэтыкі. Але ў 1991 годзе ён паступіў у рэжысёрскую майстроўню Наны Джарджадзэ ў Інстытут кінематаграфіі, што ў Маскве. З 2001 году Лазніца жыве з сям’ёй у Нямеччыне, але асноўныя фільмы зняў у Санкт-Пецярбургу.
Лазніца добра вядомы ў дакументальным кіно, дзе мае статус прыжыццёвага класіка і рэфарматара кінамовы. Ягоная стужка «Паўстанак» знятая, як метафізічнае насланнё. У фільме «Пасяленне» праз твары хворых праступае вобраз і падабенства Божае.
Пра ігравую стужку Лазніцы «Шчасце маё» пакуль мала што вядома. Гэта міжнародны праект, зняты Нямеччынай, Галандыяй і Украінай. Аператарам выступіў румынскі майстар Алег Муту, які ствараў «4 месяцы, 3 тыдні, 2 дні», здымкі праходзілі ў Чарнігаўскай вобласці Украіны з удзелам мясцовых жыхароў.
Беларускі чыннік карціны таксама важкі.
Гукарэжысёрам стужкі стаўся беларускі творца Уладзімір Галаўніцкі, а галоўную ролю кіроўцы-дальнабойніка сыграў актор Беларускага Тэатру юнага гледача Віктар Немец. Паводле анонсу, ягоны герой збіваецца з трасы і губляецца на дзікіх прасторах рускай правінцыі, дзе сустракаецца з ветэранамі, прастытуткамі, разбойнікамі дый міліцыянтамі.
За права лічыць Сяргея Лазніцу сваім творцам ужо спрачаюцца Расея і Украіна. У Беларусі ёсць усе шанцы далучыцца да гэтае спрэчкі. Наступная ігравая стужка, якую плануе зняць Сяргей Лазніца — экранізацыя аповесці Быкава «У тумане».