90 гадоў – паэту Аляксею Пысіну

Споўнілася 90 гадоў з дня нараджэння Аляксея Пысіну — знакамітага паэта, лаўрэата Дзяржаўнай прэміі Беларусі. Жыў і працаваў на Магілёўшчыне.

Байцам не сняцца пантэоны

На абелісках — толькі даты,
Імёнаў многіх не знайсці.
І невядомыя салдаты
Маўчаць у сціплым забыцці.

Байцам не сняцца пантэоны,
У іх з маленства клопат быў,
Каб рунню дыхаў дол зялёны,
Каб град калоссе не пабіў.

* * *

Палім мы маршанскую махорку,
Бачым мы Дняпроўскую граду.
Будзе сёння бой. На тым узгорку,
Можа, я таксама упаду.

Будуць травы над курганам.
БудуцьАдлятаць у вырай жураўлі.
Нас, напэўна, ў свеце не забудуць,
Успомняць, што на свеце мы жылі.

…Я гляджу на даўняе курганне,
На траву, на рыжых мурашоў.
Ведайце: калі мяне не стане —
Я ў сваю дывізію пайшоў.

Балада пра начлег

Вароты рыпяць ці нашы сляды?
Дарога, дарога, дарога туды,

Дзе будзем анучы ў цяпле сушыць,
Да раніцы спаць, да старасці жыць.

Налева зіма направа зіма,
Ні печы няма, ні дома няма.

Граната ў руках. Патрон у ствале.
Чаго нам, сябры, яшчэ не стае?

Стралковая рота сопку ўзяла.
…Пад намі зямля, над намі зямля.

Вузел

Не ведаю, якім вузлом
Навекі я прывязан
Да старых сосен за сялом,
Да яблынь, груш і вязаў;

Да кладак гладкіх,
Валуноў,
Да траў, жытоў на ўзлесках,
Да партызанскіх курганоў
І помнікаў гвардзейскіх…

Адно я знаю: гэткі меч
На свеце не скуецца,
Каб мог ён вузел мой рассеч,
Не закрануўшы сэрца.